Dinsdag 8 juli 2014 – Blogtijdstip: Plm. 14.30 uur.
Een grijze dinsdag, al laat Buienradar zien dat we er hier in het noorden al weer niet zo slecht vanaf komen! (HO! JanB, je zou je niet meer met het weer bemoeien…)
Vanmorgen al voor de tweede keer in korte tijd naar de tandarts…. Net of mijn lichaam toch een bepaalde onvrede wil uiten en dat botviert op het gebit. Vullingen laten spontaan los, kan ik zo uit de mond nemen… (Nee, heb ze niet doorgeslikt…) Prettig dat er hier goede tandartsen zijn!
De 5e serie foto’s van woensdag 25 juni jongstleden, een van de laatste “gewone” schooldagen op de OBS De Molshoop:
Nog zo’n technische verbetering die ik in mijn ‘actieve periode’ nog niet kende. Een groot scherm om films, documentaires, ‘SchoolTV’ etc. op te bekijken…. In elk lokaal….. Niks geen gesjouw meer naar een vaste plek in school voor de schooltelevisie, of het verplaatsen van het Tv-toestel op een verrijdbaar wagentje….
De buitenkant van de school aan de oostzijde, bij de jongste groep. Nog steeds doen hier de primaire kleuren het goed, verfrissend. Ooit gekozen op advies van een “schoolverbeteringscommissie” die destijds o.a. voorstelde het gebouw een opfrisbeurt te geven. Een Mondriaanlook in plaats van de toch wat naargeestige Kapingakleuren…. (Kapinga was begin jaren ’80 Directeur Gemeentewerken in Zuidhorn. Je kreeg in die jaren als team en schoolleiding wel te zien hoe het zou worden, maar inspraak, nee, dat was toen nog een brug te ver…).
De prachtige speelplek die werd gerealiseerd met behulp van nogal wat subsidie via het “Speelplaatsenplan”. Voorwaarde was wel dat het schoolspeelplein ‘openbaar’ zou worden….
Nou? Is dit een krachttoer of niet? Wat een durf, en wat een power! (Heb ik nooit gekund!)
Ja, de glijbaan is en blijft favoriet!
Niet alleen hangen, ook slingeren! En nog steeds geen kramp in de armen…. SWS-apen!!
Ieder speelt op zijn eigen manier, differentiatie zit in de speelsituatie. “Zie eens wat ik kan!”
“Moet je eens zien, zeg!”
Petra is ook zo’n aap! Klimmen, hangen, uitleven….
De kinderen zijn onvermoeibaar… Tenminste, zo lijkt het! Steeds maar weer, steeds maar door….. (Vroeger zag je dat in het openluchtbad ook wel bij de springplank. Een continue beweging…)
Soms gaat er iets mis… “Ging hij zo maar aan mijn benen hangen en toen viel ik…” Juf Mathilde als onschatbare “vertrooster”!
Beetje bijkomen dan maar…. Ik ga naar huis, vermoeid alleen al van het ‘kieken’….
De Oosterwegkant van de school, met de aloude hoofdingang die na de laatste verbouwing werd ‘gedegradeerd’. Zo te zien is er aan groenonderhoud wel het een en ander blijven liggen, dan slaat de verloedering al gauw toe….
Nu eerst eten, vanavond in mijn eentje nog eens terug. Een persoonlijk afscheid van een markant gebouw….
©foto’s: jan blaauw, 25 juni 2014 (Canon EOS 60D)