Even schrikken, geen internetverbinding! Je bent zo gewend dat alles werkt….. (En op deze momenten geeft elke Klantenservice alleen maar “tutututututu…..”)
Vanmorgen al op tijd de grote Canon omgehangen, opvallende rode winterjas aan (nog steeds geen reflecterend hesje….) en op naar de tunnel in wording en alles wat daarbij “op mijn weg komt”….

De Oosterweg in het opbeurende ochtendlicht van 20 november…. Het is “koud”, maar eerlijk weer. Een Molshoop-groep benut de smalle loopruimte tussen gymzaal en school. (Hoe lang is het geleden dat ik daar zelf zo liep met “mijn jongens en meiden”?)

In de buurt van de molen gekomen, valt in de Langestraat het herfstlicht precies op de sierbomen en de gevels aan de westkant. Spel van licht en donker….

Bij het tunnelterrein is het inmiddels een strijd op twee fronten geworden. Zo is de Volvo-specialist verhuisd naar het terrein noordwest… Aan de oostkant ziet de tunnelkuip er ineens anders uit. Net of er allerlei volkstuintjes worden aangelegd….Kijk, het statief met lasermeter staat er ook, zie je op steeds meer plaatsen! Belangrijk instrument blijkbaar.  Maar waar zijn die sleuven voor???

Gelukkig komt juist op dat moment Ide Stoepker voorbij, op zijn fiets. Hij helpt me uit de brand! “Zie je die buizen?” zegt Ide. “Ja”, is mijn antwoord. “Die buizen komen in de sleuven te liggen, passen precies tussen die geslagen wanden aan de noord- en de zuidkant!” En Ide vult aan: “Zie je dat er aan de buizen een soort ‘lip’ zit? Die wordt aan de platen bevestigd. Solide!” Het begint me te dagen. Dan blijven de wanden op hun plaats…. Kan er verder worden gegraven, nog zo’n 3 meter dieper…. (Ide, bedankt!)

Hier kun je het nog beter zien! Wat zit deze voor mij zo ingewikkelde wereld dan plotsklaps logisch in elkaar….

Hier het oostelijke deel van de tunnelkuip, de geslagen wanden aan de noord- en de zuidkant, de dwarse sleuven… (Heeft Anne Drentje ook meteen antwoord op zijn vragen…. Anne denkt nog steeds dat ik op elk moment dat ik daar sta alle gave antwoorden supersnel uit mijn mouw schudt… Jammer dat ik hem dan moet teleurstellen…) De buizen rechts komen dus in de sleuven te liggen en de ‘lippen’  werken verbindend. Ze houden de wanden (en dus de hellingen) in bedwang. Dan pas verder graven… (Was dat bij de parkeergarage aan het Damsterdiep ook zo? Alleen daar waren de buizen langer en dikker…)

Een tweede tunnelfront…. Aan de noordwestkant wordt nu ook doorgepakt. De Volvo verschiet van kleur in de novemberzon, maar het is ‘m wel degelijk. En een eetlust! Forse happen!  Zou er nou al eens interessants zijn opgegraven?

Zo valt de bundel zonnestralen anders, krijg je meer natuurlijke kleuren. ‘Daip gat!’

Verderop naar het noordwesten is de wording van de rotonde steeds zichtbaarder! Fraaie rode stenen worden cirkelgewijs aangebracht rond de bult in het midden. “Nee, daarover is nog niks besloten”, aldus Nico Jaarsma, de GMB-woordvoerder. Publieksvraag: “Hoe moet de kern van de rotonde eruit gaan zien? Begroeiing? Bekleding? Suggesties welkom! Spelen we zo door naar GMB!”

Zelfde stenen, maar het licht valt hier anders…. En ja, die werkhandschoen is veelzeggend, maar detoneert ook enigszins, qua kleur…

Nog zo’n statief met lasermeting, beschermd door een helm! Je kunt nooit weten…

Kijkje vanuit de Schippersstraat richting rotonde.

©foto’s: jan blaauw, 20 november 2013 (Canon EOS D400)