In de nacht van zaterdag 24 op zondag 25 januari jongstleden overleed op 90-jarige leeftijd Hans van Maurik-Bakker, oud-huiswacht van het Natuurvriendenhuis “Het Hunehuis” bij Havelte. Samen met haar man en onafscheidelijke maat Dirk van Maurik heeft Hans diverse meerdaagse schoolreizen van de oudste OBS De Molshoop-groep mede mogelijk (en aangenaam!) gemaakt. Dat is denk ik al eind jaren zeventig, begin jaren tachtig begonnen, toen we noodgedwongen zochten naar een nieuwe accommodatie na het afvallen van “De Pieterberg” bij Westerbork. Vanaf de eerste keer dat we Hans en Dirk van Maurik in “Het Hunehuis” als huiswachten kregen, klikte het, zowel tussen hen en de kinderen als tussen hen en de begeleiders. Dat werd versterkt toen tijdens een van die eerste keren een emotioneel moeilijke situatie ontstond door het overlijden van een jongere leerling in Noordhorn, Peter Adema. Samen met de kinderen heb ik toen voor het Hunehuis, aan de rand van de speelplek, de ontstane situatie besproken. Ook met de begeleiders en Dirk en Hans is er intens gepraat. (Achteraf gezien horen deze momenten misschien wel tot de waardevolste uit mijn hele ‘loopbaan’ als schoolmeester/schoolleider…) Samen hebben we besloten de schoolreis niet af te breken, ook al was de sfeer veranderd. Zelf ben ik toen met een of twee begeleiders (oudercommissieleden?) terug gegaan naar Noordhorn, waar ook het een en ander moest worden geregeld. Ik ben wel weer terug gegaan naar Havelte, waar de huiswachten en de begeleidende ouders de kinderen op een voortreffelijke manier hebben opgevangen en ook nog diverse activiteiten hebben ontwikkeld.
Mijn band met Hans en Dirk van Maurik is vanaf dat moment gebleven, versterkt. Ook nadat zij stopten als huiswachten bij “Het Hunehuis”, mede door beleidsveranderingen ten aanzien van het beheer van de Natuurvriendenhuizen. (In het vernieuwde, vergrote,  in hun ogen “vercommercialiseerde” Hunehuis hebben ze geen stap willen zetten…) Gé en ik zijn regelmatig bij hen op bezoek geweest zowel  in Apeldoorn als in Zutphen, waar Dirk helaas (zo’n acht jaar geleden?!) overleed. Hans is daarna ook nog eens in Noordhorn geweest, met de taxi. Vond ze prachtig, en wij ook! Hans haar gezondheid liet de laatste vijf jaar te wensen over, bovendien miste ze heel erg haar ‘maatje’ Dirk. In overleg met haar dochter Bea kwam de verhuizing naar verzorgingshuis “Vredenburch” in Rijswijk tot stand, bijna op de plek waar Hans in haar jonge jaren opgroeide. Bea was hierdoor in staat vaker bij haar moeder langs te gaan en de nodige ondersteuning te bieden.
Met het overlijden van Hans van Maurik is “gewoon een bijzonder mens” heengegaan, sociaal bewogen tot het einde. Ooit een geweldige huiswacht, voor ons ruim dertig jaar een bijzonder dierbare vriendin. Hans, bedankt!

Dirk en Hans van Maurik in 1993 bij “Het Hunehuis” (Darp, bij Havelte)

Idem. Foto’s aan het eind van de meerdaagse schoolreis bij het aanbieden van een attentie voor ‘bewezen diensten’!