Oude Weg met café-restaurant (Foto: L.J.Lodewegen)
Uren, dagen, maanden, jaren,
vliegen als een schaduw heen !
Ach, wij vinden waar wij staren,
niets bestendigs hier beneên !
Op de weg die wij betreden,
staat geen voetstap die beklijft;
Al het heden wordt verleden,
schoon ’t ons toegerekend blijft.

Gaan we mijmeren? Worden we sentimenteel zo tegen het jaareinde? De oude foto van Leendert Lodewegen, uit 1949, leent zich er wel voor. En dan is dat eerste couplet van het bekende Oud-en-Nieuw-lied van Rhijnvis Feith ‘gefundenes Fressen’….
“Al het heden wordt verleden”, je ziet het ook aan deze kiek! De Oude Weg vanuit het westen bekeken, uitkomend op de Langestraat (Midden) bij “De Gouden Leeuw”  en het pand van voorheen “Hebbes”, Arends, Kloosterman, Haaksema, Trip…..
“Op de weg die wij betreden staat geen voetstap die beklijft….” Bij de Oude Weg kun je dat volmondig beamen, daar worden sowieso niet zo bijster veel voetstappen meer gezet nu de doorgang naar het westen, ooit een oude handelsroute, wordt versperd door de vroegere Rijksstraatweg, nu de N355. Op de foto lijkt de weg verhard, is in ieder geval nog duidelijk als ‘weg’ herkenbaar. Hoewel toen ook al de nieuwe straatweg aanwezig was, of was ie toen nog in wording? Kon je toen nog makkelijker oversteken zonder gevaar voor lijf en leden, zonder te worden aangereden door de “OpzijOpzijOpzijMaakPlaatsMaakPlaatsMaakPlaats-adepten” die nu sinds de komst van rotonde en tunnel zelfs op dit N355-gedeelte richting Niezijl tijdwinst willen boeken… Op de achtergrond de grote schuur en het kenmerkend witte gebouw van het café-restaurant Leujes. De naam Leujes was 63 jaar aan dit gebouw verbonden! In het kiekjaar 1949 werd het café overgenomen door Popma die als caféhouder geen zitvlees had. Al in 1951 kocht Hendrik Jager het café en bleef er 25 jaar kroegbaas en zelfs een tijdlang frisdrankfabrikant! Marnix Veening was de laatste gastheer, in 1988 verwoestte een uitslaande brand een groot deel van het historische pand. Misère midden in de Langestraat…. Via welwillende (en noodzakelijke) bemiddeling van de gemeente Zuidhorn kwam het pand in handen van de familie Pilat. Het jarenlange restauratieplan mondde uit in de feestelijke opening van het kostuummuseum “De Gouden Leeuw” met bijbehorende galerie. Voor het dorp van grote promotionele waarde, al verdween het café en was de grote zaal niet meer beschikbaar voor o.a. toneeluitvoeringen.
“Al het heden wordt verleden…” Recent overleed Sytse Pilat, samen met zijn vrouw Hieke de onvermoeibare beheerders en uitbouwers van een unieke collectie, tentoongesteld op een unieke plaats. Wederom een Noordhorner karaktermens van wie afscheid werd genomen.
“Niets bestendigs hier beneên”,ook in Noordhorn Toén! (JB)

Eerder gepubliceerd op de achterkant van “Noordhorn Nu”, januari 2015 (12e jaargang, nummer 1). Maandelijks orgaan van de Vereniging Dorpsbelangen Noordhorn.

Zie ook: http://www.bloeiendonkruid.com