Sietse Jager (69): “Dat Noordhorngevoel, dat blijft!”
Sietse Jager, al jaren een ‘Brilster’, opgegroeid in Noordhorn. Velen (her)kennen hem als Kooi-timmerman, en als voetballer in het groen en wit van de v.v.  Zuidhorn. Zelf ontmoette ik Sietse voor het eerst in de late jaren zestig, toen we beiden “jong en groen” toetraden tot de jeugdcommissie van de genoemde voetbalclub:

Sietse Jager (‘Sijtze Jacob”, net als zijn vader en zijn oudste zoon) werd in april 1947 geboren in Niezijl aan de Hogeweg. Pa Sietse werkte toen bij boer Kloppenburg als boerenarbeider. Moe Henderika (“Riek”) van der Sluis, een zus van o.a. Aaltje Visser-van der Sluis, bleef vooral thuis, baarde zes kinderen. Soms werd van haar verwacht dat ze ’s middags meehielp met melken. “Pa was vaste arbeider, dat melken was erbij inbegrepen…” Het gezin Jager verhuisde in Niezijl naar de Hervormde pastorie, daarna naar Frytum (F.J. Schuiringa) en Noordhorn (G.E. Schuiringa). Jager kon fysiek het zware werk niet meer doen, hij ging naar Gemeentewerken Zuidhorn, niet meer “deur de bragel om de koien op te hoalen…”.  Het gezin verhuisde naar de Boslaan in Zuidhorn, ging vervolgens terug naar Noordhorn, Touwslagersbaan, nummer 8, “naast Karel Rosema…”
Sietse was van de zes Jager-kinderen de een na jongste. Jongste zusje Tineke sloot de rij. Sietse ging als bijna 7-jarige vanaf Frytum naar de Oldehoofster School met de Bijbel. Na de verhuizing naar het witte Schuiringa-huisje (Touwslagersbaan), ging Sietse naar de nieuwe Zuidhorner School met de Bijbel (Geert Waldastraat). Hoofdmeester H.H. Wiechers, niet bij iedereen geliefd, eerder gevreesd, “al heb ik toch wel veel bij hem geleerd….” Sietse leerde redelijk goed, vond ‘spelen’ prettiger. “Mooiste vak? Gymnastiek!”

Zomers uitje bij de spoorbrug met moe Riek Jager en o.a. Gé en Atie Visser. Rechts voor Sietse.

Na de School met de Bijbel ging Sietse naar de LTS aan het Hoendiep in Groningen, 2 jaar.  “Te beroerd om te leren…Helemaal geen drive! Kreeg mijn timmerwerkstukken ook nooit af. Weggegooide jaren…” Het spijt hem nu, maar gedane zaken nemen geen keer. Hij bleef zitten. “Din gijst der mor oaf!” zei pa Jager. Sietse werd loopjongen bij de Albert Heijn in de Groninger Herestraat, driekwart jaar. In 1962 kon hij bij aannemersbedrijf R. Kooi (sr) aan de slag. “Daar heb ik heel veel geleerd, het klikte!” Vooral met Pieter Wiersum (heeft in Noordhorn naast het molenhuis gewoond aan de Schippersstraat). “Ik kon eigenlijk niks, maar kreeg er aardigheid in, leerde veel, geweldig!” En: “Er was aaltied waark! “ Als timmerman leerde je toen alle kanten van het vak: Timmeren, metselen, stellen….”Je werd allrounder dan nu!”
Vrije tijd? Sietse ging op voetbal, “meteen bij de senioren!” Helpen thuis hoefde niet. Het huishouden was het domein van zijn moeder, de tuin het rijk van zijn vader. “Toen ik jonger was, hielp ik wel met afwassen, en aardappels schillen…” Waar hij goede herinneringen aan bewaart?  Het helpen bij de jonge vereniging ‘Dorpsbelangen Noordhorn’. “Het jubileum van 600 jaar Noordhorn. Groot feest in de leeggeruimde werkplaats van garage Oosterhuis! Meehelpen het toneel opbouwen, mocht je gratis naar het feest!” Daar in Noordhorn leerde hij Nelly Scheper kennen, uit Oldehove, die samen met een vriendin op dat jubileumfeest aanwezig was. Sietse en Nelly kregen verkering, trouwden eind oktober 1973. Ze kochten het huis ‘Brilweg 34’ op Briltil, kwamen naast Edzo Paap te wonen, de vroegere schoolkameraad van Sietse. Een complete verrassing, ze waren elkaar uit het oog verloren. Sietse en Nelly zijn aan de Brilweg blijven wonen, kregen drie zoons: Sjaco (is ook een Sietse Jacob), Johan en Ronald. Later alle drie voetballers, al hield Sjaco het niet lang vol, ging over naar volleybal. Johan had als keeper veel te verduren, knieën kapot… Wel geeft hij nog keeperstraining. De jongste, Ronald, is getrouwd met Sieuwke Buist, ook een voetbalster! Of hun zoontje Bram talent heeft? Het is wel de oogappel van opa en oma Sietse en Nelly! Sietse heeft ongeveer 40 jaar bij het bedrijf van Kooi gewerkt. Toen de broers Barteld en Frits uit elkaar gingen, was de keus moeilijk! Sietse ging na heel wat dubben naar Barteld Kooi, “Frits Kooi heeft me er nooit zwart om aangekeken!” De laatste paar jaar werd het Hoekstra, die het bedrijf van Barteld Kooi overnam.

Sietse en Nelly denken met plezier terug aan de personeelsreisjes (naar o.a. Giethoorn en Schier…) en de personeelsavonden: Etentje, bowlen.., “verstevigt de band met collega’s!” Ide Stoepker was bij Kooi jaren lang Sietses maatje, Hille Dijck eveneens een trouwe Kooi-vakman.
Sietses loopbaan liep tegen het eind minder plezierig af. Hij kreeg problemen met zijn gezondheid en werd afgekeurd. Thuis stil zitten met de armen over elkaar, nee, dat was niets voor hem. Hij ging vrijwilligerswerk doen in “Het Zonnehuis”, werd later door Ad Vrieling gevraagd om koster te worden “bij de Zonnehuis-kerk… Oecumenisch, diverse richtingen bij elkaar.” Sietse wilde die taak niet in zijn eentje doen. Vrieling vond nog drie kandidaten en zo ontstond er een kwartet kosters. Eens in de vier weken in functie, op zondag. Tegenwoordig is Sietse coördinator van de kerkvrijwilligers. Zelfde uitgangspunt: vier groepen, eens in de vier weken aan de beurt.
Terug naar de v.v. Zuidhorn. Sietse heeft tot zijn 50^ste actief gevoetbald. “Nee, ik was geen Kuperus, die speelde tot zijn 75^ste!” Sietse heeft in alle seniorenelftallen gespeeld, werd één keer kampioen, “met het vierde, de ‘oudjes’!”

Zuidhorn 4 kampioen! Sietse, geblesseerd, in trainingspak, staande derde van rechts!

Hij is bovendien zo’n 10 jaar jeugdleider geweest, zat samen met Wietse Hansma en Piet Timmer op cursus in Niekerk. Nee, op het voetbalveld komt Sietse eigenlijk niet meer. Vissen, dat mag hij wel graag. En toneelspelen, bij “Magnolia” in Niekerk. “Al 15 jaar! Hoe ik bij Magnolia kwam? Ze speelden eens voor de Brilster buurtvereniging en toen vroegen ze mannen, die konden ze moeilijk krijgen. Ik was een half jaar bij huis, kon wel wat afleiding gebruiken…” Noordhorn blijft een belangrijke plek innemen in Sietses leven. “Ik heb er zo’n 20 jaar gewoond, met heel veel plezier!” Dorpsbelangen, samen met iets bezig zijn, de feestweek, voetballen…! Er werd wel eens een wedstrijd georganiseerd tegen de Buurtvereniging Frankrijkerlaan Zuidhorn. “Was de derde helft vaak het belangrijkst!” Het voetballen komt vaak terug, als gespreksonderwerp. “We waren altijd aan het voetballen op het veldje bij de Touwslagersbaan. Met Piet van der Sluis bijvoorbeeld, de jongens van Veenstra, eentje van Bijleveld… Niet altijd tot plezier van de buurtbewoners, het kostte ons wel eens een bal! Ik heb een hartstikke mooie jeugd in Noordhorn gehad, en al ben ik intussen een echte Brilster, ik voel me nog steeds Noordhorner!” (JB)

Sietse als toneelspeler op een familiefeestje.

Eerder gepubliceerd in “Noordhorn Nu”, 13e jaargang nr. 7-8, juli-augustus 2016 (maandelijks orgaan van de Vereniging Dorpsbelangen Noordhorn)