Lianne de Haan (36): “Ja, ik was altijd aan het tekenen!”

Een gastvrij onthaal op het adres Thorbeckestraat 67 in Zuidhorn, waar kunstschilder Lianne de Haan al zo’n 16 jaar woont, samen met haar levensgezel Bert Kooi. Enthousiasme, kennis van zaken, relativeringsvermogen, humor… Ingrediënten voor een ontspannen gesprek over de opdracht om een nieuw majesteitskunstwerk te maken voor de gemeenteraadszaal aan de Hooiweg. “Er stond een oproep in “Het Westerkwartier”, ik reageerde op het laatste moment…. Ik mocht daarna eigen werk insturen, digitaal. De gemeente selecteerde 6 uit het totaal van 14 aanmeldingen, en ja, ik was erbij…. Mocht op gesprek! Ideeën aandragen: Wat denk je te gaan doen? In welke stijl? Werd er opnieuw geselecteerd, zat ik bij de laatste 3! Kregen we 2 weken de tijd een schetsontwerp te maken, daarna zou je worden gebeld. Ik werd gekozen! De jury vond mijn stijl interessant, heel eigen…! Of ik het had verwacht? Nee, wel gehoopt, dat wel! Ik was heel verrast en blij! Het telefoontje kreeg ik toen ik in een winkel stond, de mensen om me heen zeiden: ‘Jij hebt vast een heel goed bericht gekregen!’ Ik glom blijkbaar aan alle kanten…”
Lianne de Haan (36) is in 1978 geboren in de voormalige directeurswoning van de Chr.MAVO aan de Langestraat te Noordhorn, haar ouders wonen er nog steeds. Vader Jan Thijs de Haan (opgegroeid in Stad, maar met Friese roots…) was al jong benoemd aan de MAVO, net als zijn oudere broer Folkert (“ouwe en jonge Haan”…). Moeder Heleen Dorst is afkomstig uit het Overijsselse Den Ham. Lianne is het derde kind in het gezin De Haan, in 1974 werd ze voorafgegaan door de tweeling Jan Mark en Marthijs. Lianne bezocht de Chr.Basisschool ’t Kompas, “een goeie tijd op een leuke school!”
 
Lianne als jong meisje, opgroeiend in Noordhorn

Lianne noemt zichzelf een type die altijd nadrukkelijk aanwezig was, “een gangmaker. Als er iets gebeurde, was ik erbij!” Nee, rekenen ging niet zo best, maar op het Lauwers College in Grijpskerk haalde ze in vier jaar het MAVO-diploma “met twee vingers in de neus… Ik heb exacte vakken laten vallen, hoefde er verder niet veel voor te doen. Mijn mooiste schooltijd, die 4 jaar Lauwers College!” Lianne heeft na de MAVO-periode de HAVO in Buitenpost geprobeerd, “mooie tijd, maar niet succesvol afgerond, géén diploma…” Eigenlijk was ze altijd aan het tekenen. Een tekenleraar adviseerde haar met dat talent iets te gaan doen. Ze vond zelf een MBO-opleiding, CIBAP (‘Vakschool voor Verbeelding’) in Zwolle. De plaats voor creatieve opleidingen zoals etaleren, grafische vormgeving, fotografie…. Lianne koos voor de stand- en interieurbouw en bleek helemaal op haar plek! Een pittige opleiding met niet minder 25 vakonderdelen, veel doewerk ook. “’s Morgens om 7 uur in de trein, aan het eind van de middag om een uur of 5 á 6 weer terug…” Ze rondde de vier jaar Zwolle succesvol af, diploma ‘toegepaste ruimtelijke vormgeving’. (En het toepassen van wiskunde bleek geen struikelblok!)
Het Zwolle-tijdvak leverde meer op dan alleen maar zwoegen en een vurig gewenst ‘papiertje’! Ze ontmoette Bert Kooi die in het derde jaar MBO zat en nu gediplomeerd haarstylist is. “Nee, ik ontmoette hem niet in Zwolle, maar op de jeugdsoos van de kerk!” Na CIBAP-Zwolle besloot Lianne naar Kunstacademie Minerva in Groningen te gaan, een HBO-opleiding. Haar keuze? “Interieur-architectuur”, al heet dat tegenwoordig “interior design”. Lianne studeerde hier van 2001-2007, “die periode had ik echt nodig. Je werkt er veel met denkbeeldige opdrachten. Elke keuze moet je goed kunnen uitleggen, je kunt niet zo maar wat doen…Ik was heel ambitieus, wilde zelfs nog naar de Academie voor Bouwkunst om architect te worden….” Lianne stuitte op haar grenzen, fysiek en psychisch. Vroeg zich af: ‘Wat is nu eigenlijk belangrijk?’ Ze slaagde: Interieurarchitect in 2007! Op zoek naar werk. “Eerst heb ik het geprobeerd bij bedrijven waar ik stage had gelopen, maar het tij zat tegen, de job van interieur-architect werd zelfs op veel plaatsen geschrapt vanwege bezuinigingen.”
Uiteindelijk belandde Lianne in de Zwanestraat-winkel “Stadse fratsen”, een zaak waar interieur-accessoires worden verkocht, vaak echte designspullen. Ze werkt daar nog steeds vier dagen in de week met veel plezier, “zit ik toch in de designwereld!” Noordhorn blijft voor haar de warme plek waar ze werd geboren en opgroeide, haar basisschooltijd doorbracht. Herinneringen? Ja, vooral aan de ijsbaan! “Ik mocht graag schaatsen, ook ’s avonds!” “Kunst en cultuur? Ik zou er graag iets mee doen, spreekt me heel erg aan!”

‘Grote’ voorbeelden? Lianne aarzelt, nee, heeft ze niet zo, al vindt ze het werk van Henk Helmantel bewonderenswaardig. Haar eigen belangstelling is heel breed, “een bloem die je opvalt, een landschap dat je aanspreekt…” Portret schilderen deed ze nu voor het eerst, “ik moet dat nog helemaal ontdekken…” Haar ouders hebben haar zowel vrij gelaten als gestimuleerd. “Ze hebben me volop mogelijkheden gegeven om iets met mijn creativiteit te doen!” Vader Jan Thijs was en is nog steeds creatief bezig: “Tekenen, schilderen en vroeger haakte hij zelfs grote wandkleden!” Moeder Heleen was en is meer een kunstenaar met naald en draad. Ze maakte veel kleding, tot de kinderen de merkkledingfase bereikten… Inmiddels deelt Lianne diezelfde passie en kennis met haar moeder, ze zit regelmatig met haar kleding te maken. En samen op zoek naar nieuwe stoffen! Terug naar Willem Alexander en Maxima: “Eind april ging ik aan de slag, maakte schetsontwerpen op groot formaat. Het moest ook groot: minimaal 1.60 bij 1.00 meter.” Al vrij snel besloot ze twee doeken te gaan maken. “Twee doeken die samen een geheel moesten vormen, dat werd de kunst, mijn kunst, eigentijds.” Ze is vol lof over de begeleiding van Ineke Lameris (Kunst en Cultuur gemeente Zuidhorn) en Arina Havinga (CU-lid gemeenteraad). De vers vereeuwigde vorst en vorstin hebben hun opwachting gemaakt in de raadszaal, ingelijst. “We vonden dat er toch een lijst omheen moest. Zelf uitgezocht en van een verfje voorzien, maakt het echt af!” En nu? Lianne zou zelf wel eens een cursus willen geven, lijkt haar een gaaf idee. Bijscholing zou ze meer zoeken ten voordele van haar werk bij “Stadse fratsen”, “zoals etaleren!” En de ‘majesteitsklus’ stimuleerde sowieso al! Tijdens het werken aan Willem Alexander en Maxima maakte ze, extra geïnspireerd, nog een ander schilderij ook! Op “Kom in Zuidhorn” (3 oktober) is Lianne present, met kleiner werk. Haar ogen glinsteren, ze heeft er zin in. “Tekenen, schilderen, dat leeft!” (JB)
 

Eerder gepubliceerd in “Noordhorn Nu”, oktober 2015 (Maandelijks orgaan Vereniging Dorpsbelangen Noordhorn).
©foto 1: jan blaauw, september 2015
Overige foto’s: Lianne de Haan (Zuidhorn)