Al jaren lang valt het me op, de manier waarop het gras wordt gemaaid langs de wegen en bij openbare gebouwen. Met forse, lawaaiige machines worden de grassprieten moeiteloos een kop kleiner gemaakt. Het gras blijft liggen waar het is beland en mag daar afsterven, verrotten, verdrogen… Ook als het op het voetpad ligt, of op het fietspad, of op een oprit…. De maaier is met zijn machine dan al lang weer verderop, in opdracht van zijn ‘baas’, soms is zijn spoor aan de hand van grasresten te volgen…  Zou het echt niet kunnen, het opruimen? Het netjes achterlaten van het groene terrein waar is gemaaid?!
Het gebied rond en bovenop de tunnel wordt verbeterd, dat heeft vooral met de grond te maken en met de drainage, zodat het wortelgestel van heesters, planten, jonge bomen niet in de grond verrotten. Er wordt ongeschikte grond afgevoerd, er wordt betere aangevoerd en over het gebied verdeeld. De plekken waar bomen (in november)  worden geplant, zijn met paaltjes gemarkeerd. Het wilde-bloemenmengsel kan straks wel worden gezaaid….

‘Foute’ grond wordt afgevoerd, de mensen van Oosterhof/Holman en Mechielsen zijn druk bezig aan de noordwestkant van het tunnelgebied. Droog weer gelukkig, een minder grote smeerboel op het wegdek….

De bult met af te voeren grond wordt nog steeds hoger… De molen lijkt zich uit afkeer te hebben afgewend, hij kan het niet langer aanzien….

©foto’s: jan blaauw, 28 en 29 september 2015 (Canon Ixus 150)