Op weg naar de gestremde brug passeerden mijn zwager Henk (erkend hobby-fotograaf) en ik vanzelfsprekend de koren- en pelmolen “Fortuna”. De blauwe wimpel wapperde fier en op de omloop was enige menselijke aanwezigheid te bespeuren. Wat zeg ik? De ervaren vrijwillige molenaars Klaas Hekker en Drewe Schouten waren beiden present voor de coaching  van kandidaat-molenaar André Bood. Deze vaardige Oosterweg-Noordhorner was aan het werk gezet bij de wieken en kweet zich nauwgezet van zijn taak. Een vierde aanwezige, mij onbekend, stond ontspannen het tafereel gade te slaan. “Zal ik de koffie aanzetten??!” riep routinier Klaas. Vriendelijk aangeboden, maar helaas moesten we deze verleiding aan ons voorbij laten gaan. We hoorden al het werkrumoer iets verder naar het zuiden, de brug die schreeuwde: “Kom kieken! Kom kieken!”

“Fortuna” in al zijn glorie, inclusief blauwe wimpel: “De molen staat open voor het publiek!”

Kandidaat-molenaar André Bood op een van de wieken, wuivend. Hoort ook bij de opleiding. “Nee, André, niet met losse handen….”

Soms dwaalt de aandacht van het trio toezichthouders af naar de staat van de molen (die overigens een grondige opknapbeurt ondergaat). Vervelend plekje aan het hekwerk….

Een totaalplaatje zegt in dit geval iets meer…. En het geeft het niveau aan waarop de molenaars zich bewegen, bepaald niet laagbijdegronds….

Ook vanuit een ander fotografenstandpunt bezien is André Bood rustig en betrouwbaar bezig. Gaat een plezierige toekomst tegemoet als molenaar!

Indrukwekkende verschijningsvorm van de “Fortuna”! Wat zijn wij mensjes daar eigenlijk nederig bij….