Meteen al aan het begin van de Langestraat-Noord, voor het te koop staande huis van de Van der Veens (vroeger schoenmaker Hes) viel mijn oog op de bloemen onder een dominante heester. De combinatie bloem-avondlicht, die deed het ‘m! (Vanavond kwam ik er weer langs, weg lichtval, weg bekoring….)

En deze? Ik krijg steeds meer waardering voor de lutje Canon die af en toe grootse prestaties levert! (Een koopje voor nog geen 50 euro bij de Kijkshop destijds…)

Aan het eind van de betonnen Mokkenburgweg, waar je linksaf gebruik maakt van het veeviaduct en rechtsaf de weg voert naar de boerderij van de familie De Jong: De bomen lijken een ereboog te vormen, de ondergaande zon speelt nog even kiekeboe….

Nog steeds wordt de oude Mokkenburgweg-zuidwest gebruikt voor het aan- en afvoeren van grond…. De laatste stuiptrekkingen van een ten dode opgeschrevene…. Kijk, het zand absorbeert de kleur van de ondergaande zon….

En daar is het Van Starkenborghkanaal in betoverde staat… Van de bochtverruiming aan de overkant is niets te herkennen. Hoeft ook niet, we houden het ‘even’ droomachtig….

Aan de noordzijde van het kanaal wordt steeds meer grond weggegraven, deze bocht wordt royaal verruimd!

Deze van oost naar west…..

Standpunt fotograaf iets opgeschoven richting spoorbrug. Waterstaatkunde in beeld…

Voorbij de spoorbrug verricht de lutje Canon weer een krachttoer: Opname van twee pony’s in looppas bij verminderd licht en op grote afstand…. Dit gedeelte ligt in het nieuwe bestemmingsplan. Schuift de spoorlijn met nieuwe spoorbrug iets naar het oosten? Daar waar de pony’s lopen?

Zonsondergang tot besluit, boven het bedrijventerrein. Elke avond, maar altijd weer ‘anders’…..