Toch even gekeken, afgelopen zondag, op de Noordhorner ijsbaan bij het sportveld aan de Noorderweg. De oude locatie van het dorpshuis, tijdens schaatsmomenten node gemist…. IJzig koud, je kunt het Siberisch noemen…. Merkwaardig genoeg viel het in eerste instantie op de knusse ijsbaan nog mee ook. Nee, op zondagmorgen kwart over elf was de belangstelling niet overweldigend. Wel een paar bekende gezichten, oud-Noordhorners die zich de ijsbaan nog goed herinnerden: Michel de Boer met (lerende) zoon, Tineke Homan + partner + (lerende) dochter…. Ep en Dien Homan kwamen ook nog even een kijken nemen, tot genoegen van kinderen en kleinkinderen. Een paar beelden, en dan gauw weer in beweging, lopend….

De baan ligt er uitstekend bij, de belangstellenden hebben volop ruimte, zowel de bedrevenen als de beginnelingen….

Ja, hulp van pappa wordt extra gewaardeerd en werkt stimulerend! Hoed af voor de startende kinderen die ondanks valpartijen dapper doorzetten! Zouden er trouwens nog gewone “houtjes” in gebruik zijn?

Oma Dien Homan laat zich door de snijdende wind niet weerhouden van een kijkje bij de ijsbaan. Een kleindochter heeft het intussen wel bekeken…

Een kunstzinnige keet ongetwijfeld, met spuitbus en gevonden voorwerpen kun je een stilleven creëren…. “Toch”, zei een aanwezige, “kan ik maar moeilijk wennen aan die open plek waar eens de oude Dörpsstee stond…!”
© foto’s: jan blaauw, 20 01 2013 (Canon Powershot A495)

Leuk u weer eens gesproken te hebben Meester! Inderdaad, het blijft wennen die lege plek. Leuk om mijn zoon te zien schaatsen op de plek waar ik het zelf ook heb geleerd. Ik kijk nog elke dag even op de site…en met mij velen weet ik! Tot een volgend weerzien.
dag meester
leuk om weer op de ijsbaan geweest te zijn waar wij hebben leren schaatsen
en nu onze kinderen weer leren schaatsen
mooie fotos en tekst
gr tineke jager homan