Tegenover het Hekkemahuis, zes grillige bomen (elzen?) tegen een mistachtergrond. Dit groepje bomen heeft iets speciaals, ik moet oppassen er geen menselijke eigenschappen aan toe te kennen... (Staan ze met elkaar te praten? Voeren ze een dans uit?)

Geen Piet-Bos-paarden in het weiland op de vroegere zwembadstee. Wel vorstranden langs het gaas, schril afstekend tegen de mist.

Bij het kanaal gekomen is de mist nog dichter, geen spoorbrug te zien...

Een doorkijk bij de huizen langs het kanaal met de kastanjes voor hun neus, fors gegroeid vergeleken bij de prille boompjes uit de veertiger en vijftiger jaren

De afvalbak van Top, intrigerend fotografisch object. Van de verkeersbrug is op de achtergrond nauwelijks iets te zien.

Zelfs op kortere afstand wordt het zicht niet veel beter, het is uitkijken geblazen, vooral ook als het aanvriest. De fietsstroken kunnen verraderlijk glad zijn...

De N355 wordt door de mistbanken allerminst ontzien. Een vrachtwagen doemt op, de brandende koplampen vormen geen overbodige luxe.

Langestraat Zuid met de aloude, scheefgroeiende eiken. Inderdaad, een toegangspoort, met weinig zicht deze keer.

Koren- en pelmolen "Fortuna" (v/h "De Fortuin") van de oostkant bekeken en gekiekt

Bij de struiken tussen Oosterweg en woonboerderij vallen de groene bladeren met zilveren randen op, flinterdun ijs

Opvallend aanwezig, enkele resterende rozenbottels aan zilveren stelen....

En via de mistige Oosterweg zoek ik mijn weg naar huis; de kerk in de mist mis ik, de geheugenkaart is vol...