Waakzaamheid troef bij moeder damhert, haar jong optimaal beschermend. Niets lijkt haar te ontgaan.
Het gaat goed, denk ik, met ’t jonkie in de hertenwei’. Het beestje loopt vief door de hertenkamp, samen met zijn mamma. Een bokje vermoedelijk, en dat’s toch wel jammer, vindt hertenhoofdman Henk de Weerd. De hinde wijkt niet van de zijde van haar kalfje en houdt de wijde omgeving scherp in het oog. Ze ziet ‘alles’, ook fotografen die proberen de ‘moe+kindtafereeltjes’ vast te leggen.
Anna Mölder maakte een gedicht over het pril geluk bij de damherten.
Jonkje
Je moeder staat helemaal over je heen
je past nog net onder haar rokken
Vanuit de bescherming
kijken je hertbruine ogen
nieuwsgierig naar mens en hond
Nog even, dan ga je los
Je geeft je moeder een neus
Je zegt: ik kom terug hoor
joehoe, echt…heus.
Anna Mölder
25 juni 2010
Een drinkpoging zonder resultaat, de hinde heeft niet altijd 'drinkuur'
t Jonkie te midden van de volwassen damherten, dat moet toch wel een veilig gevoel geven...
Soms zijn moe en kind zat van de extra aandacht en proberen die snelhoevig te ontlopen...
©foto’s: jan blaauw, 28 juni 2010
Noordhorn heden en verleden 
VOORTSCHRIJDEND INZICHT VOORPAGINA ZUIDHORN 1940-1945
Ik heb twee keer een stukje geschreven over de personen op de voorpagina van het boek “Van Bezetting tot Bevrijding ZUIDHORN 1940-1945”, onder redactie van dr. Harm Veldman.
Ik dacht ongeveer te weten wie erop staan. Dat blijkt toch niet het geval te zijn. Ik belde en mailde met Annemarieke Koch uit Soest en met Otto Koch uit Antwerpen. Fantastisch om elkaar na meer dan 55 jaar weer te spreken. Beiden waren het erover eens dat de zwaaiende man links niet hun vader Otto Koch was, maar oom Bob Göbel. Hij was een broer van hun moeder Tineke Koch-Göbel uit Utrecht, die bij zijn zus en zwager ondergedoken was.
Hun verhaal werd bevestigd door een mail van mijn broer Kees Slings uit Krimpen a/d IJssel. Hij schrijft mij: “Ik was erbij toen Otto Koch onvoorzichtig overstak tussen het nemen van twee foto’s door tussen twee Canadese bevrijdingstrucks. Zie pagina 192 en 195. Op de voorpaginafoto zie je wanneer je goed kijkt de twee trucks. Ze reden misschien 20 km per uur en Otto was allang snelheden van 222 km per uur gewend. Maar die boerenkinderen op klompen nauwelijks 22,2. Dus iedereen schrok behalve Otto. Hierbij suggereer ik dat Otto niet op de foto staat.” Aldus mijn broer Kees (22 april 1939).
Hoe goed ik ook kijk, ik zie maar één truck. Maar goed. Ik herinner me van deze foto niemendal. Daarom denk ik nu dat de vlaggende jongen naast Annemarieke Koch met haar strikken mijn broer Kees is. Hij zegt zelf: “De grootte van de flaporen wijzen richting Kees.”
Samengevat: Op de voorpaginafoto staan van links naar rechts Bob Göbel, onderduiker uit Utrecht, Annemarieke Koch, Kees Slings, oma Lebret (moeder van Otto Koch), Leen en Kees van Otterlo (met alpinopetje). De foto is genomen door Otto Koch.
Over Otto Koch heb ik een artikel geschreven voor Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Otto_Paul_Koch
Ik denk dat we de waarheid zo aardig op de hielen zitten.
Gert Slings, Lelystad