Nog meer gevederde vrienden die de langdurige winter niet zo op prijs stellen. De namen? Ja, de wilde eend... maar de andere?

Onder deze winterse omstandigheden zitten er op het verhoogde stuk land (uitgegraven grond van het kanaal) altijd vele vogels te 'zonnebaden', als ze tenminste niet gestoord worden door (en van...) voorbijkomende tweevoeters en vierpoters..

Ah, kijk eens, schaatsvertier op de ijsbaan in Zuidhorn, om jaloers op te worden.... Vroeger was het meestal andersom: eerst de kleinere ijsbaan in Noordhorn, later pas de grote plas in Zuidhorn. Maar nu????

Bij de spoorbrug is het ook aan de waterkant in de luwte goed toeven voor de watervogels, een gezellige verzamelplaats al hebben de vogels niet eens zoveel praats, kost teveel kracht...

Helaas, deze vogel heeft het niet gered, jammer. Een watersnip zegt een kundiger vriend naderhand. Ter Laan schrijft daarover: 'Ie kinnen ze hoast nait schaiten, t goud vlogt net as n weerlochtslag...'

Een laatste blik op het kanaal met de brokken ijs en de laatste sneeuwresten op de walkant. Naar huis, weer op temperatuur komen....

Wie het kleine niet eert.... Aan de straatkant, boven het kamerraam, bloemetjes van de klimhortensia. Oogstrelend, hartverwarmend.... Hoe lang het nog duurt, de lente komt!