En dan, op maandagmorgen, vroég, staat er zomaar een graafmachine op je oprit. Zijn twee werklui zomaar, pal onder je ramen in de voorgevel, aan het graven. Sta je raar te kijken…. (“Ben ik nou…?”) Ga je vragen. Als zij dan niks zeggen, moet jij maar het initiatief nemen. “Wat is hiervan de bedoeling?” “Wel, wij moeten op zoek naar een telefoonkabel, die moet hier ergens liggen…”
Het overkwam Schippersstraat-aanwonende Frits Mesker, vanmorgen vroeg. Frits weet ook dat al die werkzaamheden ongetwijfeld noodzakelijk zijn, maar vraagt zich wel af, of het bedrijf dat deze klussen uitvoert niet even kan waarschuwen (en informeren) vóór ze beginnen… Zó wekt het wrevel…. Of is tegenwoordig alles geoorloofd?
Eerder maakte ik ook al melding van iets vergelijkbaars, in de Torenstraat. Toen het verbindingspad er plotseling uitlag en niet kon worden gebruikt. Henk Koets de achterdeur niet meer uit (of in) kon… Eigenlijk lomp aandoend gedrag.
Gelukkig zijn niet alle ervaringen van Noordhorners zo negatief en zijn er ook voorbeelden waarin wel positief gedrag werd vertoond. Je moet elkaar kunnen verdragen in deze ongemakkelijke dorpssituatie. Maar als puntje bij paaltje komt, is het nog altijd zo: De werkzaamheden gebeuren vooral ten dienste van de inwoners en de bedrijven dienen zich zo veel mogelijk dienstbaar op te stellen. Of zie ik dat nou net weer verkeerd???!

Een maandagmorgengat pal onder de ramen, tegen de gevel aan. Zonder enige waarschuwing vooraf.

Zo, de graafmachine neemt het uitdiepen over….

Plaats van handeling: Schippersstraat, huize Mesker (Vroegere winkel van Wim en Theda Cazemier)

©foto’s: Frits Mesker (Noordhorn)