Of het komt door een zekere zwaarmoedigheid in deze al te lange nasleep van wat een unieke schaatswinter had zullen worden, ik zie in ons dorp steeds meer beren op de weg (ja, mijn ogen worden ook slechter….), voetangels en klemmen, haken en ogen, en valkuilen…. Het vállen heb ik zelf nog net kunnen  voorkomen, soms op het nippertje, maar mijn meestal soepeler ter been zijnde partner lag al eens languit in de Nieuwstraat. (Nee, zij drinkt niet en het was ook niet glad….)
Het onderhoud van straten en paden lijkt op zich zelf al een crisissituatie. Gaten en kuilen, er wordt meestal pas na verloop van lange tijd iets aan gedaan. Ik heb er een stuk of wat in beeld gebracht:

struikelplek nabij de Mokkenburgweg (Maar ja, dit gaat de komende anderhalf jaar fors op de schop, dus….)

Deel fietspad tegenover Langestraat 9. (Nee, die witte stip lijkt me niet bedoeld als waarschuwing tegen de al maanden in struikelpositie verkerende tegels…)

De forse kuil in de Nieuwstraat, vooral in het donker moeilijk te zien….

Struikelplek in de bocht van Verlengde Oosterweg naar Noordwijkweg…

Plaveiselgebrek aan de noordkant van de brug

Nee, ik ben niet op zoek geweest naar onvolkomenheden, ze werden me als het ware in de schoot geworpen op routes die ik vaak loop of fiets. Er zijn (veel?) meer van dit soort gebreken.
Ja, ik weet het, “er is te weinig geld….” (Hoewel…..)
En mijn moeder zei altijd: “Nait soezen, bainen optillen…” (Maar zij is al meer dan 10 jaar dood…)

©foto’s: jan blaauw, maart/april 2013 (Canon Powershot A495)