Zaterdagmiddag, zo’n ik-heb-eigenlijk-nergens-zin-in-moment…..
Telefoon… Wie???
Michael!
“Ga je mee? ’t Hogeland op, foto’s nemen, zo hier en daar…..”
“Ja, ik ga mee!” (Na een aarzeling…)
Even buiten Noordhorn kijken, blikverruimend….

Is dit niet zo’n BB-uitkijktoren, bij Warfstermolen? Gek geval, bouwpakket waarvan niet alle delen voor handen bleken…. En slopen kost ook geld…. Of heeft het bouwsel inmiddels de monumentenstatus verkregen? Stond er trouwens aan de Zuiderweg bij Zuidhorn ook niet z’n toren?
De fietser links in beeld, goed weggestopt in een winddichte jas, is ook een bekende. Sita Zijlstra, uit Oldehove, na een bezoekje aan galerie/lijstenmakerij “De Verbeelding”, dapper in de wind op de tweewieler. Sita was jarenlang ondersteunster op de OBS DE Molshoop en de OBS Jan Bierma.

We belanden in Usquert, karakteristiek dorp op ’t Hogeland met kenmerkende arbeidershuizen, maar ook pracht en praal uitstralende rijkeluispanden. Deze kiek ik vanwege de opvallende architectuur. Ik mag dat wel, durf! Maar ook dit pand wacht nog steeds op het voorjaar….

In hetzelfde dorp, aan de overkant van de weg. Een arbeidershuisje, dat huis is geworden…. Of er een architect aan te pas is gekomen? Ik denk dat de bewoners best tevreden zijn, ook met het grote raam op het zuiden. Toch doet vooral dat raam me denken aan een te grote mond… Je weet wel, je moet extreem geeuwen, gápen… En dan ben je ineens bang dat je mond niet meer dicht wil. Daar doet dit raam in de voorgevel me aan denken….

In Usquert rij je niet zo maar voorbij aan Berlage’s schepping, het voormalige gemeentehuis. Mooi? Laten we zeggen: opvallend! Stijlvol! Maar het staat wel leeg, heeft de functie van een dorpshuis in wording… Of? Michael vertelt dat er aan deze schepping nergens iets symmetrisch is te bespeuren. Zelfs de fietsstanders niet, noch de aparte brievenbussen voor burgemeester en secretaris. Hoe laat is het? Half twaalf, Usquerder tijd…..

Dichter bij de straat een aparte plek, ter overdenking. Op dit bord de weggevoerde Joden, op een ander de niet-Joodse slachtoffers van de Duitse bezetters. Voornaamste vraag in mijn gedachten: Familie van de Zuidhorner Van der Hal? Is op te zoeken…

Je zou dit een sprekend voorbeeld van functionele landschapskunst kunnen noemen. Bij Ranum? Ik ben al lang de weg kwijt, net als voorgaande keren. Goed dat chauffeur/fotograaf/wadloopgids Michael in dit gebied kind aan huis is…

De kleurrijke havenkant in Zoutkamp met op de achtergrond het viseterswalhalla van Gaele Postma, laatste palingvisser ter plekke. Hier rijdt de auto van Michael desnoods uit zichzelf naar toe…. Hier is het goed toeven, en kopen. Alhoewel, de aangeschafte rode poon schenkt Michael mij, met DANK! (Als Michaels dierbaren dit lezen, krijgt hij het nog zwaar te verduren….)

Ter afsluiting, een FUUT! Verbijsterd op zoek naar de lente, net als wij…..

©foto’s: jan blaauw, 6 april 2013 (Canon EOS D400, Tamron lens 28-200)

Meer (binnenkort) op www.bloeiendonkruid.com!