Zo mooi kan het eigen dorp zijn! Ik weet het, er is (af en toe) genoeg aan te merken op onze dorpsgemeenschap (Heb je net voor je huis in de Langestraat het trottoir schoongeschept, komt die sneeuwschuiver eraan en drukt zo jouw schoon voetpad weer onder de sneeuw….), maar soms, op een zonnige januaridag, kun je toch ook het mooie zien van ons eigen dorp! Woensdagmiddagfoto’s ter illustratie:

Je hebt ze nog, dorpsbewoners met sociaal gevoel die in tijden van sneeuwoverlast de handen uit de mouwen steken! Margreet Thomassen bijvoorbeeld die energiek de platgereden en – getrapte sneeuwlaag op het verbindingspad tussen Verlengde Oosterweg en Nieuwstraat te lijf ging. Resultaat: een prima begaanbaar tegelpad!

Margeet Thomassen maakte het hele pad grotendeels sneeuwvrij! In haar huldigen we alle Noordhorners die ook hun/een pad schoon veegden! Positief, prettig en heel wat veiliger!

Spelend zonlicht bij de toren van de NH-kerk. Door het kappen van de zieke kastanje komt het huisje van de familie W. de Vries mooier uit!

Ook deze Torenstraat met links het (Henk) Koetshuis en op de achtergrond de pastorie is een plaatje, met de sneeuw als toegevoegde waarde!

Nog zo’n dorpsplek waar zonlicht voor iets extra’s zorgt: De Langestraat bij de aftakking naar de Oosterweg, met de Sicke Benninghestede als stralend middelpunt!

Ook deze plek, iets zuidelijker langs de Langestraat, kan me telkens bekoren, vooral als het zonlicht spéélt!

En deze twee huizen, haast al historie, ten dode opgeschreven, maar prachtig om van te genieten zo lang het nog kan! (Overigens is de beloofde volgende brief met informatie van de Provincie nog steeds niet ontvangen. Enfin, we hebben nog een laatste januariweek….)

Soms is het goed om even terug te kijken, achterom…. Zo te zien hangt de ‘voorrang’ er hier maar een beetje ondermaats bij….

Lopend langs de kanaalweg NZ zie je de Zuidhorner overkant dubbel… (Nee, heeft niets met drankgebruik te maken….)

…En het beeld richting de brug blijft evenzeer boeien! De tijd dat het Van Starkenborghkanaal nog wel eens dichtvroor, lijkt definitief voorbij….

Door het grillige lijnenspel van boomstammen, takken en sloot krijgt het Hekkemahuis een fraaie omlijsting!

Terug over het redelijk goed begaanbare fietspad langs de N355, gadegeslagen door tientallen kraaien op het geploegde maisland met de Tempelschuur op de achtergrond.

Tot slot de situatie bij de noordelijke afslag N355, het dorp in. Aandacht genoeg voor de rijbanen, maar de verbindingsstukjes naar o.a. het fietspad zijn dagenlang “een troep”…. Net als het eerste deel van het trottoir… Nou ja, dan maar op de weg lopen, is die ook voor óns schoongeveegd…
©foto’s: jan blaauw, 23 12 2013 (Canon Powershot A 495)