Nu, grauw-gure zondag, een dag na de energievretende 7e Ronde van Noordhorn (ook meer dan 100 kilometer kijken, kieken en meebeleven vraagt zijn tol), is het goede gevoel over een geslaagd evenement nog steeds aanwezig! De prima weersomstandigheden, de vlekkeloze organisatie, het uitblijven van ernstige valpartijen of andere ongelukken, de prestaties van de renners, de sfeer langs het parcours, allemaal ingrediënten van een smaakvol sportmenu. Genieten! Deze wielerhappening staat als een huis, mede door de niet aflatende steun van de diverse sponsors, superklasse!  We laten de kiekjes spreken:

Het einde als begin…. Burgemeester Bert Zwart flankeert de drie podiumdames die hun prijs dik verdienden! Op de hoogste trede de glorieuze winnaar: Janneke Ensing! (Vroeger ploeggenote van de zussen Bekkering, nu denkend en presterend onderdeel van de Dolmansformatie). Op plaats 2 een andere Dolmanstopper, Laura van der Kamp, die haar streekgenoot en vroeger trainingsmaatje Anna van der Breggen naar plaats 3 verwees. Ook de laatste is een sterke renster, die echter in deze wedstrijd niet opgewassen bleek tegen de Dolmans-suprematie. Alledrie wielrenners die je graag aan de start hebt!

Voor ons, mijn vrouw en ik, begon de wielermiddag met dit stilleven! Gewoontegetrouw geposteerd bij de Sicke Benninghestede (“Kun je ook een paar foto’s maken…”) werden we wederom verwend door overburen Clara en Ginus: Tuinstoelen, plaids, appels, drinken… “En de WC? Achter in de gang!” Het vlaggetje en de hesjes, evenals de pet die past, van de rondeorganisatie. (De pet als aandenken…)

Net echt! Ook de jeugdige talenten krijgen de gelegenheid tot inrijden, even het parcours verkennen. Geinige bedoening, maar straks komt het erop aan! Moeten ze vol aan de bak! En dat doen ze!

Hidde en Jelte de Vries als rondemedewerkers! Nog gauw even wat spandoeken ophangen! Hidde is tegenwoordig een talentrijke baanrenner; Jelte heeft zijn racefiets aan de wilgen gehangen, maar helpt graag een handje, meestal twee… In de gele Pijpkerbolide bijvoorbeeld, aan de kop van de rit. En bij het uitdelen van broodjes-plus!

De heilige Hermandad meldt zich ook, niet op de racefiets, maar op twee glimmende Peugeot-scooters! Een goede presentatie is heel wat waard! En een goed humeur eveneens!

De Dikke Banden Race is ‘los’, de speaker doet het nog kalm aan, ik mis meteen enkele rijders, maar er blijven nog voldoende over om te kieken. Déze bijvoorbeeld, die zijn bezigheid uiterst serieus neemt! Die komt er wel! Tussentijds praat ik even met Theo van Hoogen uit Leek, die Annie Hiemstra (Roden) heeft meegenomen naar haar oude woonplaats. We staan precies tegenover het huis waar ze heeft gewoond, aan de Oosterweg. In 1952 verhuisde het gezin van Lukas Hiemstra naar Roden.

Nog zo’n Dikke Bander die de lol van deze middag wel inziet en het een waar genoegen vindt zijn tijdrit te rijden op het echte parkoers!

De meisjes zijn er deze keer nadrukkelijk bij! Dat belooft wat voor de toekomst! Hier is het Chantal Stol die in de bandensporen treedt van broer Mika, een sportieve familie!

Door de vele deelnemers bij de Dikke Banden Race dreigde het inrijden van de Amateurs enigszins in de knel te komen. Gelukkig wordt alles tot ieders tevredenheid geregeld. Op de voorgrond een tevreden deelneemster aan de Dikke Banden Race met haar tasje-met-inhoud, te midden van opwarmende Mannen-amateurs!

Met een van de jonge talenten praten we  nog even na.
“Hoe ging het, Raymond?”
“Slecht! Ik kwam een seconde (of was het een minuut?) te kort, anders had ik een medaille gehad!!”
“Volgend jaar dan maar?”
“Zeker weten!”

Baas boven baas! Ook controleurs worden gecontroleerd, daar komen onze superieuren! Dat ziet er indrukwekkend uit met al die draagbare apparatuur! Er wordt weinig aan het toeval overgelaten! Kwaliteit is onze wielerreclame!

WORDT VERVOLGD!

©foto’s: jan blaauw, 14 04 2012