Leendert Meijer is oet tied kommen, dunderdagmörgen 15 meert. Berichtje van dochter Anja kwam nait onverwachts, mor doch…
Ast weerom kikst, is Leendert nait ains zo laank zaik west. Dik n joar leden kreeg t te heuren, en veur de koezen.  Loat w’eerlieks wezen, Leendert en zaik, dat wol nait. Leste joaren kwam k of en tou even aanlopen. Proaten over Noordhörn, benoam over vrouger, dou nait alles beter, mor wel dudelker was. Foto’s bekieken en opschrieven of ontholden wat Leendert doarover te vertellen haar. En hai haar wat te vertellen, wis en vast!
Noa d’oorlog kwam e as pleegkind bie de Veenstroa’s in hoes, t olle stee woar nou Anja en heur gezin n schier onderkommen aan hebben. Omtoverd in n prachthoes, ook deur de hannen en kop van Leendert. Hai wos wat aanpakken was, doar hebben ze bie Hervormde Kerk n goie aan had, as köster+ !
Joaren laank haren we nait veul contact, as kösters, hai bie kerk, ik op schoul. As we mekoar tegenkwammen, ‘Moi!’ zeden… Elk vastbakt aan zien aigen geliek, hai van kerk, ik van d’openboaren. Wie laiten mekoar in aigen weerde, elk zienent. Stoaregaan wozzen we noar mekoar tou. Hai aaltied wat omhannen, ik of en tou mit kiektoestel in de buurt, zoas bie t opknappen van kerkörgel. “Wilst n kop thee?” ast nommedag was. Even bieproaten, Saakje smörgens mit kovviekaan inneweer, “k heb nog wat foto’s vonnen…” Das nou oflopen, zo gaait dat. Dat hai dou kanker in lief kreeg, ik kon der nait bie, zo’n staarke kerel… Zo’n man, zo’n pa, zo’n opa, dij mis je, elke dag! En ik mis hom as proatkammeroad, ook omdat je bie hom nait aaltied wat zeggen huvven. n Mìns mog ook wel ains zien kop holden…
Herinnerns blieven, n bult. Bin k wies mit, vergeten is der nait bie. Dat heb je mit paardij lu, zo aine as Leendert!

Leendert mit zien pleegolders, de Veenstroa’s, hail wat joaren leden

©foto’s: jan blaauw en andere niet bekende fotografen