Uiteindelijk werd het toch zo rond de klok van negen dat de bekende rode Veenstra-touringcar opdoemde aan de zuidkant van de Oosterweg. Toen stond inmiddels een grote schare ouders, kinderen en andere belangstellenden bij de oprit van het verenigingsgebouw “De Wegwijzer” om de jonge gasten en hun begeleiders uit Wit-Rusland een warm welkom te heten! De spandoeken en het zichtbare en hoorbare enthousiasme van het thuisfront zorgden voor een gezellige sfeer tussen NH-Kerk en pastorie, iets waar de weersomstandigheden in mindere mate aan bijdroegen. Alhoewel, eerder die morgen was het natter en guurder, het viel dus eigenlijk ook nog weer mee. Een bijzonder hartelijk onthaal dus en dat gold ook voor de Stichting Tsjernobyl vertegenwoordigers als Margriet Matter, Angela Stenekes, Greetje Steenbergen, Martje Heemstra en Fokje Kooistra (Ik mis er nog een, kom…hoe heet ze…Een Van-Gosliga-dochter….Maria Rozema, bedankt buurtjes!). Vermoeid en toch niet stuk te krijgen….. Gauw naar binnen, naar de warmte van de grote Wegwijzer-ontvangstruimte, waar Herman Scholte een goede gastheer was, koffie schonk en een gebed uitsprak, bovendien enveloppen uitdeelde. De goede gang van zaken, een mix van ontspanning en voortgang, werd evenzeer bewerkstelligd door werkgroepleden als Arina, Annemiek, Margriet… Het uitgekiende draaiboek functioneerde uitstekend! Geen lange toespraken, accent op de kinderen en hun gastouders, waarbij aan elk kind voldoende aandacht werd besteed. Jammer, één jongetje kon op het laatste moment de reis niet meemaken, moest afhaken door een gebroken arm. Voor het overige: de 31 kinderen uit het zuiden van Wit-Rusland, waar de kwalijke gevolgen van de kerncentraleramp (1986) nog steeds merkbaar zijn, gaan zeven drukke, maar gezellige weken tegemoet binnen bijzonder betrokken gastgezinnen én op de gastvrije Geref.Basisschool “De Brug”, waar een lokaliteit beschikbaar is voor de groep uit Belarus. En hoe was die Russische welkomstgroet nou ook al weer??? “Dobre outre”????  (Goed bedoeld, ex-schoolmeester, genoeg geklungeld, hou je nou maar bij je leest en laat wat foto’s zien!):

In warme afwachting: Herman Scholte als schenker, samen met gastvaders Kooi en Sikkema

Een gezellig volle Wegwijzer met ouders, werkgroepleden, maar ook belangstellende kinderen. Nog even geduld a.u.b.

Regisseuse Arina dirigeert iedereen naar buiten, de Veenstrabus kan elk moment bij De Wegwijzer arriveren. Spandoeken klaar???!! De Spriensmakinderen geven geen krimp!

Nog een spandoeK! Of ze het doek goed houden, of achterstevoren... Ik ben een leek op Russisch gebied. Déze gastvaders kennen hun vreemde talen!

Het is nog depressiedonker op deze vroege zaterdagmorgen, maar de ontspannen en verwachtingsvolle gezichten betekenen evenzovele opklaringen!

Netwerken? Of tijd voor een goed gesprek? Of zijn het de zenuwen van twee in verwachting verkerende gastvaders?

"Daar komt ie!"En ja, onmiskenbaar de Veenstrabus die deze week honderden Europese kilometers onder de wielen heeft laten doorgaan!

De werkgroepleden komen als eersten naar buiten: Fokje Kooistra en Maria Rozema... Een weekje (ver) weg, nu blij terug!

Ook Greetje Steenbergen, Angela Stenekes en Martje Heemstra zijn blij terug te zijn op de thuisbasis, "We hebben de Cup!"

Na de werkgroepleden komen de Belaruskinderen naar buiten, Liza als eerste, bepakt en bezakt! Enthousiast worden ze begroet!

Als er een schaap over de dam is, volgen er meer! Vol verwachting klopt hun hart....

Goed kijken waar je je voeten neerzet, er moet ook zoveel mee! En vallend wil je niet je entree maken, in Noordhorn!

wordt vervolgd
©foto’s: jan blaauw, 07 01 2012 (Canon EOS D400)