Beeld van de sneeuwwinter in 1979, toen heel wat Noord- en Zuidhorners er wandelend op uit trokken om het sneeuwlandschap te bewonderen

1979, sneeuwtoerisme Langestraat (foto: Henk Rutjes, Sappemeer)
Sneeuw en 1979, gekoppeld. Eerlijk gezegd weet ik niet eens meer, of het vroeg in 1979 was, of laat…. Waarom ik nu in november op die sneeuw (terug)kom? Door de grijze guurheid die in de afgelopen dagen waarschuwend het vingertje hief: ‘Pas op, je kunt deze winter nog heel wat beleven!’ En door de foto’s die ik kreeg van Jan Thijs de Haan en Henk Rutjes, sfeervolle impressies van een sneeuwrijk 1979, kiekplaats Langestraat (Zuid). Plaatsvervangende kou leed ik bij het zien van de plaatjes, vooral dit ene waarop het sneeuwtoerisme op gang is gekomen. Wandelaars, dik ingepakt, solidair het ongemak belevend, samen geniet je er meer van. Toch ook auto’s in beeld. Kwamen ze net aangereden? Zijn ze pas uitgegraven? Het was een doordeweekse dag, een schooldag. De avond ervoor was het noodweer met ijzel en harde wind, stormachtige toestanden, waarbij langzamerhand maar onafwendbaar de sneeuw verscheen. Lopend in dat noodweer naar Zuidhorn, samen met Jaap Tempel, naar een commissievergadering van de bibliotheek bij mevrouw Visser in de Bongerd. En terug. Ho, op de been blijven…. Bikkels! De volgende morgen wachtte een witte verrassing. Grillig opgehoopte sneeuw die paden versperde, wegen bijna ontoegankelijk maakte, Radio Noord een verdienstelijke dag bezorgde. ‘Hoe kom ik zo op mijn werkplek? En de kinderen? En de collega’s?’ Voor gek verklaard door liefhebbende echtgenote baande ik me een weg door het ongerepte natuurproduct, zag ook aan de Oosterweg prominente duinvorming, wist de voordeur van het schoolgebouw met de nodige moeite te ontsluiten. Veel kinderen kwamen er in eerste instantie niet. Gezellig samen in een lokaal, bijkletsen, spelletjes doen, Donald Ducks lezen, tekenen, aangenaam overblijfwerk. Aartje Krijger, toen nog juf Gaal, kon niet vanaf de Klinkcemalaan in Zuidhorn tijdig bij school komen. ’s Middags vrij? Het moet haast wel. Buiten was er werk te verrichten, waarbij kinderen graag helpen. Doorgangen maken, sneeuwpoppen, hutten. En in het dorp kijken, waar liggen de hoogste duinen? Het eind van de Touwslagersbaan, bij de Noordwijkweg-Noord, scoorde hoog. Hamsterpad ook, evenals sommige stukken van de Oosterweg. En de Langestraat, zoals hier. “Wat n snij!” Extreme weersomstandigheid in 1979, in Noordhorn Toen! (JB)

Reageren? JB 33 9804 RD, tel.503095. Of mailen: JanBlaauw@hetnet.nl

Eerder gepubliceerd op de achterkant van “Noordhorn Nu”, december 2011 (achtste jaargang, nummer 11)