Een van de meest karakteristieke plekjes in Noordhorn, ook als het mistig is: de Moeshorn vanaf de driesprong met Oosterweg en Nieuwstraat.

De oudste kastanje van het dorp in grijze sferen.... Prachtig die grillige takken!

Het silhouet van de Hervormde kerk is te zien, enige tekening niét. De grijsheid ligt als een kille deken over het Godshuis en het paard op de toren? Welk paard?

Ook als je de Torenstraat afkijkt, wordt het steeds mistiger. De pastorie en de Wegwijzer liggen haast verborgen onder een grauwsluier...

Hé, kijk, het is nauwelijks vorstvrij.... Zilveren randjes rond spinnenwebdraden? Mooi, deze Kerstlantaarn, al ligt Kerst nog verborgen achter mijter en mantel van de Goedheiligman...

De zuidkant van de kerk is solidair... Ook hier rond de Torenhofhuisjes heerst de vochtige grijsheid. Nee, geen speeltuin meer, laat staan het oude drie-in-een-huis dat er eerst stond...

Koren- en pelmolen "Fortuna" lijkt verstoppertje te willen spelen; toch maakt dit monument ook in de mist een onuitwisbare indruk. Markant dorpspunt!

Tuincentrum Frank Meester, in deze tijd van het jaar extra verlicht, lijkt eveneens mee te doen aan het hide-and-seek- spelletje!

Ook de Mokkenburgweg ontkomt niet aan de weerkundig plakkerige mistlaag, door de novemberzon niet te doordringen. Vaag zichtbaar het huis van Bert Hekkema en zijn gezin. Woonde daar vroeger o.a. Ties Bargerbos? Niet in ditzelfde huis, in een oude voorganger...