Sinds enkele weken ben ik opnieuw regelmatig te vinden op de sportvelden, in het clubhome en/of de kantine van de sporthal te Zuidhorn. Het is als thuis komen! Mijn actieve jaren, zowel als voetballer, jeugdleider en clubbladredacteur liggen al een heel eind in het verleden. Wellicht dat ik daarover later nog wel eens een boekje open doe…. (“Niets is zeker, zelfs dat niet….” Niet van mij, van Multatuli). Tegenwoordig probeer ik sportveldlijnentrekker Rinnert Draaisma te helpen met zijn verantwoordelijk werk. Ik ben nog in mijn proefperiode, maar de kwaliteit van de belijning wordt al iets beter (De scheidsrechters en elftalleiders worden niet meer duizelig, als ze naar de loop van de lijnen kijken…)
Vanmiddag ben ik voor het eerst meegeweest naar de spelletjessoos in de kantine van de sporthal Quicksilver S. Die soos wordt wekelijks op donderdagmiddag georganiseerd onder de vlag van de SWGZ, oftewel de Stichting Welzijn Gemeente Zuidhorn. Er kan worden gesjoeld, gebiljart, maar ik kwam er om te klaverjassen. Een bezigheid die wij tijdens onze schoolmeestersopleiding aardig onder de knie kregen (ook tijdens spijbeluren in café Voorthuis aan de Winschoter Markt), maar die ik naderhand nauwelijks meer heb beoefend. Wel deed ik enige jaren aan kruisjassen bij de Noordhorner sociëteit ‘Concordia’, maar daar stopte ik mee, toen ik de status bereikte van ‘gerookte paling’ (Tenminste, zo betitelde mijn vrouw mij na thuiskomst, al of niet met een gewonnen rollade. Meestal niet…)
Enigszins nerveus betrad ik de speelruimte, maar werd daar al gauw op mijn gemak gesteld door routiniers als Jan Steenhuis, Henk Hiemstra, Evert Kapma en Pop Teuben. Het eerste nummer dat ik trok: “13”. Ja, zo’n middag werd het dus…. Uiteindelijk had ik een totaalscore die duidelijk lager was dan de score die ik zou hebben toegekend gekregen, als ik ‘geoorloofd’ afwezig zou zijn geweest. Maar het spelletje vind ik veel te leuk, die score kan me niet zo veel schelen. Erge blunders maakte ik niet direct, geloof ik. Of er was niemand die ze mij onder de neus durfde te wrijven…. Winnaars? Ik weet het niet, ik ben slecht op de hoogte. Jan en Grietje Bats waren wel heel goed, Jan zweefde bijna….
Een en ander deed me denken aan de voetbalvereniging Zuidhorn van vroeger. Daarvan de volgende foto, uit de nalatenschap van Leendert Lodewegen (ooit penningmeester bij de v.v.):

Een bestuursbijeenkomst van de v.v.Zuidhorn in de vijfitger jaren, vermoed ik. Links op de foto toenmalig puutholder Leendert Lodewegen; 3e van links: Jan Lijfering, secretaris, 4e van links Ru Weitering, voorzitter. Staande de echtgenote van Jan Lijfering. Wie de vrouw rechts is, weet ik niet en ook de naam van de man (2e van links) is mij niet bekend.

Foto: nalatenschap Leendert J. Lodewegen