Ginus van der Velde, 64 jaar jong!

Ginus van der Velde (64): Een helpende mens pur sang!

Ginus van der Velde (64 jaar, Oosterweg 8) is het prototype van “een helpende mens! Met zijn opgeruimd karakter en hulpvaardigheid is hij een kenmerkende Noordhorner die bij vele activiteiten te hulp schiet. Een wielerronde? Avondvierdaagse? Feestweek? Koninginnedag? Klaar maken van de ijsbaan? Paasvuur? Ginus steekt de handen uit de mouwen! Nadat ik hem heb gesproken en we samen naar buiten lopen, is er “even” noaberhulp” vereist. Ginus: “Ik kom eraan!” Zelfs bij een interview schiet hij de schrijver te hulp, zet gegevens op papier. Portret van een bekende en gewaardeerde dorpsgenoot:

Ginus van der Velde is geboren in april 1947, “op Sloaperstil”. Als hij negen is, verhuist het gezin Van der Velde (pa met 8 kinderen, Ginus is de jongste) naar Leegkerk. “Mijn vader kocht het huis van zijn ouders, die kwamen in die tijd te overlijden. Ik kom uit een gezin met 5 meiden en 3 jongens. Ik ben de jongste. Bij mijn geboorte overleed mijn moeder, door een nabloeding. Mijn vader moest bellen bij een boerderij in de buurt, niet iedereen had toen telefoon. De dokter was er niet, hij was onderweg naar een patiënt. Nú zou er binnen 5 minuten een gele auto voor de deur staan…”
Ginus gaat vanuit Slaperstil in Aduard naar school; vanuit Leegkerk wordt het de School met de Bijbel aan de Kerkstraat in Hoogkerk. “Nee, ik ging niet graag naar school. Ik was geen studiekop.” Na de lagere school gaat hij naar de LTS in Stad (bij het Noorderstation), leert voor automonteur. Het bevalt hem allerminst. In het bokkeblad van Hoogkerk staat een advertentie: “Leerling-monteur gevraagd”. Ginus gaat er op af, bij Smid & Hollander, hij krijgt de baan. Op 6 augustus 1962 begint zijn ‘werkzame leven’, het wordt in 1967 onderbroken door de Militaire Dienst. Bij Smid & Hollander heeft hij verschillende banen: Eerst in de garage, daarna vrachtwagenchauffeur en later terreinbeheerder. Nooit gaat hij met tegenzin naar zijn werk. Bijna 48 jaar werkt Ginus bij ditzelfde bedrijf, een echte ‘Smid & Hollander’!
In 1970 trouwt Ginus met een Noordhornse: Clara Bakker! Hij kent haar van het roemruchte Groninger café “Las Vegas”, daar gaat in die jaren alle Hoogkerker jeugd naar toe. Ginus en Clara betrekken een woning in Hoogkerk, in Plan-Zuid. Daar vinden ze niet echt hun draai, met name Clara niet. Elke zaterdag zijn ze te vinden bij Clara’s ouders aan de Langestraat, tegenover de toenmalige hertenkamp. Twee kinderen krijgen ze, een meisje en een jongen. “Mijn schoonouders vonden het altijd mooi dat wij kwamen, met hun eerste kleinkind!”
In 1971 koopt Roelf Bakker, de vader van Clara, de boerderij van Wubs aan de Oosterweg, nummer 1. (Nu ‘vrouw Holtman’). “Mijn schoonvader had een fouragebedrijf, een handel in stro en veevoer. Hij moest meer ruimte hebben voor zijn handel. Die was er in de molen “Fortuna” niet voldoende.” (De molen is in de jaren zeventig verkocht aan de gemeente). Ginus verhuist met zijn gezinnetje vanuit Hoogkerk naar het vooreinde van de boerderij aan de Oosterweg. In 1984 kopen Ginus en Clara de kavel aan de overkant van de Oosterweg, daar wordt een nieuw huis gebouwd (door de firma Kooi, de tekening is van architect Gerrit Smit). “Wij wonen daar nu al weer 27 jaar met plezier!” (Ginus houdt zo af en toe wel van een geintje. De verwondering was dan ook groot toen onlangs in de tuin van Oosterweg 8 een bord “Te Koop” verscheen. Een weekeinde lang waren de gissingen en veronderstellingen niet van de lucht…)
Belangrijk? “Gezond zijn en gezond blijven! Wanneer je je bovendien gelukkig voelt, dan is er eigenlijk niet veel meer te wensen! Echt ziek ben ik nog nooit geweest, maar dat kan soms snel veranderen” Ginus zijn ‘geheim’? “’s Morgens een bord met cornflakes en volle melk! Verder dagelijks 2 levertraancapsules, 2 borreltjes  en veel fruit!”
Ook in zijn privéleven is Ginus van alle markten thuis. Hij is een doener, steekt graag de handen uit de mouwen, werkt mee aan vele activiteiten. Bestuursvergaderingen? “Daar hou ik niet van, die laat ik zoveel mogelijk aan mij voorbijgaan. Ik ben een man van de praktische uitvoering, dat is mijn werk.” Al kort na de komst naar Noordhorn wordt Ginus ingeschakeld in het vrijwilligerswerk. Bij de hertenkamp, naast café Miedema, en bij de ijsbaan, “samen met Van der Kloet!” Af en toe helpt hij schoonpa Bakker met een aardappelrit of het vervoer van stro. “Dan was ik ’s morgens om half 6 in Hornhuizen…. Opschieten, want daarna moest ik naar mijn werk bij Smid & Hollander!” Deze voorjaarsweken zijn drukke weken voor Ginus. Hij haalt o.a. dranghekken uit Strobos voor de wielerronde (“Bij de gemeente Zuidhorn kan het ja niet meer…”), assisteert tijdens de Feestweek, helpt de Loopgroep Zuidhorn, schiet te hulp bij de feesttent van de Agrarische Jongeren op het weiland bij het kanaal enz. Een opmerkelijke ‘dorpsdoener’ dus die in mei 1996 op een ludieke manier wordt beloond voor zijn inzet: Hij wordt benoemd tot “Burgemeester van Noordhorn”.  (Zelfs RTVNoord kwam op bezoek in de ‘Dörpsstee’!)
Noordhorn? Voor Ginus is het een prima dorp, “en dan met name de mensen zelf, en de vele activiteiten!” (JB)

Ginus: "Een dag niet gelachen, een dag niet geleefd..!"

©foto’s: jan blaauw, juni 2011

Eerder in beknopte vorm gepubliceerd in “Noordhorn Nu” juli/augustus 2011, achtste jaargang, nummer7