Taek in het domein van Sietske, de keuken, gemakkelijke praatplek

Taeke Jager (64): “’s Zomers gras, in de herfst mais…”

Taeke Jager (64), de rust zelve, échte Noordhorner, gepensioneerde Mechielsenmedewerker, bijkomend van het gevecht tegen kanker, genietend van zijn bloementuin… Niet alles is, zoals ik dacht, of zoals het lijkt. Een gesprek met een sympathieke Langestraatbewoner, samen met zijn Sietske huizend in de woning annex (vroegere) smederij tegenover het begin van de Schippersstraat:

Nee, Taeke (met ‘ae’) is minder echt Noordhorns dan ik dacht…. Hij is geboren aan de Oude Dijk bij Balmahuizen, de arbeidershuizen staan er niet meer, in de toenmalige gemeente Oldehove. Een van de vijf kinderen van Lieuwe Jager en Martje Stulp. Taekes jongere broer Jan is overleden aan kanker, de oudste zus woont in Vancouver (Canada), de andere twee in respectievelijk Oldehove en Munnekezijl. Vader Lieuwe werkt jarenlang ‘bij de boer’, hetgeen inhoudt dat er regelmatig wordt verhuisd, vaak om de 2 à 3 jaar. Van de Oude Dijk naar een woonplek tussen Kommerzijl en Niezijl. Taeke heeft nog kort op de christelijke lagere school in Kommerzijl gezeten. Dan lonkt het ‘nieuwe land’, de Noordoostpolder. De familie Jager gaat naar Ens (ongeveer 1 jaar) en Marknesse (zo’n 2 jaar). Kommerzijl komt weer in beeld, hier maakt Taeke de lagere school af. Als zesde woonstee betrekt de familie ‘het witte huisje’ tussen Touwslagersbaan en de boerderij van Job Schuiringa, waar Lieuwe Jager knecht wordt. Daarna is het de beurt aan de nieuwe woning aan de Verlengde Oosterweg, nummer 2. Taeke is intussen groter gegroeid en gaat, na de lagere school en de VGLO in Grijpskerk, aan het werk. Zijn eerste werkgever is kruidenier Helmantel in Kommerzijl, Taeke haalt onder andere boodschappenboekjes op en brengt tassen met boodschappen rond. Na ongeveer 2 jaar gaat ook Taeke ‘naar de boer’, in dit geval boer Rikkert Schuiringa, veehouder aan de Balmahuisterweg. Melken, hooien, inkuilen, voederbieten rooien, met de hand (!), mestbulten opzetten, alles wat zich in en rond de boerenstee aan werkzaamheden voordoet. De vervulling van de militaire dienstplicht onderbreekt het boerenbestaan. Taeke komt op in Vught en brengt de meeste tijd als militair door in het Duitse Seedorf, bij de infanterie. Even is hij nog terug geweest bij boer Schuiringa. Deze beëindigt echter zijn bedrijf, Taeke neemt iets anders ter hand: een combinatie van melkrijden en huizen slopen bij Van der Veen in Aduard: ’s morgens eerst een melkrit naar “De Ommelanden” en dan, ergens in deze regio, de beuk erin…. Taeke vindt het na vijf jaar welletjes, komt in dienst van het loonbedrijf Mechielsen, een snel groeiende onderneming. Gestart in en rond het “Pippi-Langkoushuis” aan de Langestraat 17, daarna de smederij van Kaspers gekocht, uiteindelijk uitwijkend naar Oldehove door overname van het bedrijf van Bakker, begin 1975. (Mechielsen mocht toen geen nieuwe loods bouwen op het bedrijventerrein in Noordhorn…) Taeke blijft jaren lang bij Mechielsen (“Vergeten om op te stappen” zegt hij glimlachend), tot 5 mei 2006, dan gaat hij ‘in de VUT’. Al springt hij ook dan nog wel eens bij, “’s zomers in het gras, in de herfst in de mais”. Rust en ontspanning? In 2008 komt de diagnose ‘kanker’ klip en klaar op tafel. Aanvankelijk wordt er gedacht aan nieuwe hartproblemen (Taeke is al enkele keren gedotterd), maar uiteindelijk worden het 3 zware chemotherapieën… Dan volgt de opluchting: “Schoon!” Wel krijgt Taeke nog twee jaar lang een nabehandeling, om de twee weken, tot september 2011. De ziekteperiode heeft het bestaan van Taeke en Sietske sterk beïnvloed, te meer daar er in de familiesfeer zich meerdere sterfgevallen voordeden, “tijd met veel downs”. Gelukkig is het nu weer “zonniger”, aan de Langestraat 23.
Tot zijn trouwen in 1974 woont Taeke bij zijn ouders, daarna gaat hij met Sietske naar een flat in Stad, enkele maanden. Niet direct “zijn wereld”, ze verhuizen naar Zuidhorn, naar de Thorbeckestraat, wonen daar 8 jaar. Sietske en de kinderen voelen zich daar aan de rand van het dorp, tegen het park aan, prima. Taeke minder. Kopen in Zuidhorn? Liever de brug over… Als de woning aan de Langestraat vrij komt, volgt de verhuizing naar Noordhorn, in 1983. Daar bevalt het uitstekend, ‘een vertrouwde stee’, ook voor Sietske die eerst nogal sceptisch is. Taeke heeft, vanaf zijn 15e, ‘een Noordhorner verleden’.  Hij draait mee in de jeugdclub van de Hervormde Kerk, gaat op zomerkamp. In dienst is Piet van der Sluis zijn maatje, een vriendschap die tot op de dag van vandaag voortduurt. Vissen? Nee, dat wil zeggen, “wel bij de viskar, niet bij het water…” (Taekes vader was een fervent visser). Liefhebberijen? Voetballen bij de jeugd van de v.v.Zuidhorn, ook nog bij de senioren. Het werk bij Mechielsen is echter niet te combineren met het weekendvoetbal. “Seizoenwerk, alle hens aan dek, vroeg op, lange dagen…” Taeke is een kleine 40 jaar lid geweest van de Schietvereniging Zuidhorn. Die club is ter ziele, “er bleven maar een stuk of vier leden over”.  Biljarten doet Taeke in die tijd ook graag, bij de biljartvereniging Noordhorn van voorman Hendrik Miedema, onlangs overleden. “Wel eens een wedstrijdje, maar meestal een gezellige avond, biertje erbij”. De gebeurtenissen van de laatste jaren hebben de alcohol in de ban gedaan, en de nicotine. Taeke geniet samen met Sietske van de voordelen van een elektrische fiets. Bovendien heeft hij een nieuwe liefhebberij ontwikkeld: tuinieren!  De bloementuin buiten, de fraaie zit aan de achterkant, de planten in de bakken… “En elke dag is er weer een!” (JB)

Taeke bij "zijn" planten, in de winterstalling.

©foto’s: jan blaauw, december 2010

Eerder in beknoptere vorm gepubliceerd in “Noordhorn Nu”, januari 2011 (8ste jaargang, nummer 1)