Onlangs is het interview gepubliceerd dat ik had met Wietske Kloosterhof-Boomsma, nu woonachtig in het Gelderse Elst. (Zie “Noordhorn Nu”, juli/augustus 2010, 7e jaarnag, nummer 7).  Datzelfde interview, met méér foto’s, staat ook op deze weblog. Wietske Boomsma herinnerde zich later nog meer over haar Noordhorner jaren (tot haar 16e, toen verhuisde het gezinBoomsma naar de stad Groningen). Boeiend om enkele daarvan alsnog hier te publiceren:
– Aan de Langestraat, naast Japenga/postkantoor, woonde indertijd Harm Poort. Hij had een boekwinkeltje en volgens mij ook een drukkerijtje. Ik heb nog een boekje over de kerk van Noordhorn dat door hem geschreven is. Hij kwam vroeger veel bij ons. Vooral op de zaterdagavond, als we met elkaar spelletjes deden.
– Ik herinner me ook nog hoe mijn twee oudste broers en ik eens zijn nagezeten door een chauffeur van de GADO. We probeerden toen steentjes onder de rijdende bus te gooien, maar die kwamen natuurlijk tegen de bus aan. Mijn broer Koert werd toen gepakt, want die kon niet zo hard lopen. Dat was volgens mij in de Langestraat bij het huis van Y.Wiersma. (Stationschef?)
– Met Sint Maarten was het altijd proberen om als eerste bij boer Holtman te komen. Wie het eerst was, kreeg namelijk een stuiver en de rest kreeg een cent….
– Zo nu en dan was er in plaats van om 2 uur ’s middags ’s avonds om 7 uur kerkdienst. Wij hoefden als kinderen dan niet naar de kerk. Albert Schuiringa kwam altijd op de Solex. Ik weet nog dat wij dan wel eens het benzinekraantje opendraaiden of zand in de tank deden. Je ziet, wij waren niet altijd van die brave kinderen!
– Hennie Schuitema en haar broer (of waren het er twee?) in de Nieuwstraat waren de eersten die televisie hadden. ’s Woensdags zaten we met een hele groep kinderen daar televisie te kijken.
– En dan de kermis achter café De Gouden Leeuw. Wij mochten van onze ouders beslist niet naar de kermis. Als we niet in de buurt van ons huis waren, wist vader precies waar we waren en haalde hij ons daar vandaan. Later in de Stad werden ze wat dat betreft wat gemakkelijker. Het was daar natuurlijk ook onbegonnen werk, want daar was de kermis verdeeld over drie marktpleinen…
– Bakker Wildeman had wat we noemden “Franse broden“. Daarop lag in de lengte een ronde korst, zoals soepstengels, maar dan wat dunner. We waren daar gek op. Die braken er weleens af en lagen dan in stukken in de kar. We kregen dan van hem altijd een handvol!

Bakker Wildeman met zijn kenmerkende bakkerskar in de Oosterweg, vergezeld door bakkersknecht Jan Sennema. Op deze foto ook "Franse broden" in de kar? (Foto: collectie Tjeerd van Hoogen)

– Mijn oom Pop Boomsma en neef Eppie waren boerenarbeider bij Schuiringa. Met mijn nichtje Geeske ging ik dan heel vaak naar de boerderij, waar we dan o.a. op de hooizolder mochten spelen.
– Ik heb nog een betere foto van “het flinten” maar dan zwart-wit met daarop een schoonzusje, mijn moeder, ikzelf, Pieter, mijn vader, een stukje van Menno en Koert, mijn zusje en onze Jan.

Het gezelschapsspel FLINTEN zoals dat regelmatig werd gespeeld in het gezin van Koert Boomsma, jaren vijftig/zestig. Wie heeft ook herinneringen aan dit spel????!

– Naast Trip, Wigboldy en vrouw Oldenburger hadden we ook nog de kruidenierswinkel van Roelf Dijk bij het café van Bandringa aan de Langestraat. En vooraan bij het café van Van der Veen de winkel van IJbema. Wat veel eigenlijk voor zo’n klein dorp!
– Op de meisjesvereniging, geleid door mevrouw Hokwerda, werd er altijd gehandwerkt voor de bazar, terwijl mevrouw Hokwerda ons voorlas.
– Op de vloer in de kerkbanken lagen planken. Wij moesten mijn moeder altijd helpen met het schoonmaken van de kerk en dan begonnen we altijd met het optillen van die planken in de hoop dat er geld onder gerold was….

(Met dank aan Wietske Kloosterhof-Boomsma (Elst).