Het huis-aan-huis bezorgde kaartje (waarschijnlijk bij het ene huis wat eerder dan bij het andere…) doet het ‘grote vergeten’ vergeten. O ja, dat is ook zo, het is de dag van de heropening en het open huis van “’t Kompas” na een ingrijpende opknapbeurt! De school heeft een kwart jaar gastvrijheid genoten in het dorpshuis dat daarmee tijdelijk zijn schoolfunctie terugkreeg (met iets andere grondslag…). Nu is het gemotiveerde team en de Kompaskinderschare weer neergestreken aan het Hamsterpad, de verfraaide thuisbasis. Ik kijk op mijn horloge en besluit alsnog met Canon en al een kijkje te gaan nemen, al is het bijna sluitingstijd. (De officiële bobo-bijeenkomst is ’s morgens al geweest, daarvoor hoef ik het niet te laten…) Buiten maak ik meteen enkele foto’s, maar wordt door enkele enthousiaste ouders meteen uitgenodigd binnen een kijkje te nemen, het is de moeite waard. Marco Kooi, betrokken ouder, bovendien goed ingevoerd in de bouwmaterie, gidst me door de school die er inderdaad als nieuw uitziet. Prachtig! Ik krijg herstartneigingen, maar sta ook meteen weer te trillen op mijn benen. Kunnen mijn onderdanen deze weelde niet (ver)dragen? Gauw maak ik wat foto’s, begeleid door de geestdrift en de sympathie van de laatst aanwezige leerkrachten en ouders. (Excuses voor het oponthoud…) De renovatie heeft een paar eurocenten gekost, maar dan heb je ook wat! Marco Kooi legt me de finesses uit van het CO2-gestuurde ventilatiesysteem, waardoor het binnenklimaat aanmerkelijk is verbeterd. Buiten zijn er kunststof rabatdelen aangebracht, evenals nieuwe kozijnen en boeiranden. “Kijk, zie je al die ontluchtingsroosters?” Ik kijk gewillig de goede kant op, geïmponeerd. Binnen zijn er nieuwe plafonds, een nieuwe vloer, een vernieuwde docentenkamer, optimaal opgeknapte lokalen…. Het zal niet voor iedereen gelden, maar mij lijkt het een feest om naar school te gaan, naar CBS, pardon, naar CDS ’t Kompas. (Al staat er op de buitenkant nog steeds CBS…) Deze Daltonschool kan er weer tegen, het werd tijd! Kompas, proficiat!

Nog even napraten over een drukke, maar bijzonder geslaagde dag. Het geeft een goed gevoel, nu nog de laatste loodjes tot de zomervakantie!

En ja, dat napraten had ook gekund in de docentenruimte die een ware metamorfose heeft ondergaan. Nieuw meubilair verdient een fleurig bloemetje!
©foto’s: jan blaauw, 23 juni 2010






