Klaas Hekker, vrijwillig molenaar, op de praatstoel van huize Verlengde Oosterweg 33.....

Klaas Hekker (60): “….dan gaan wij toch naar de cursus!”

Even was hij terug in het streeknieuws, Klaas Hekker. Oud-Noord- en Zuidhorner, nu woonachtig in Assen, tevens zijn geboorteplaats. Het Zuidhorner gemeentebestuur eerde een groepje molenpioniers onder wie Klaas Hekker, die zo’n 30 jaar intensief betrokken is bij het Noordhorner molenwerk. Voldoende reden Klaas aan de tand te voelen, aan het woord te laten, zijn zegje te laten doen:

“Hoe ik betrokken ben geraakt bij de Noordhorner molen? Begin jaren tachtig was ik voorzitter van ’t Plaatselijk Nut en toen kreeg ik van dorpsnotabele Jan Wecke het verzoek om plaats te nemen in de “Molencommissie Noordhorn”. Die commissie kwam er na een suggestie van dr. Pen die het gerestaureerde molenhuis had gekocht. Bij die transactie werd er 100.000 gulden gereserveerd voor de restauratie van de molen, maar dat bedrag bleek moeilijk besteedbaar te maken vanuit de gemeentekas. De Molencommissie kwam er, vrijwillig molenaar Sip Jan Pijl wilde graag in Noordhorn draaien. Na meer dan 3 jaar actie voeren kwam uiteindelijk het beschikbare geld op tafel. Doel bereikt, molenrestauratie aanstaande, maar wat doen we met de Molencommissie? Geen opheffing, de doelstelling werd veranderd: ‘De Noordhorner molen dient zoveel als mogelijk is te draaien!’ Molenaar Pijl was niet in de gelegenheid elk weekeinde zijn functie ter plekke te vervullen. Klopte Jan Wecke Klaas Hekker op de schouder: “Nou Klaas, dan gaan wij toch naar de cursus…!” Dat leek te kort door de bocht. Klaas was ook al met een intensieve lerarenopleiding bezig, die echter om gezondheidsredenen moest worden afgebroken. “En toen lag er in augustus 1984 een verfrommeld stukje papier in de brievenbus: ‘Morgenmiddag 1e molenles in Gartshuizen! Vertrek 1 uur bij de molen!” Klaas ging met Jan Wecke en 2 kandidaten uit Enumatil naar Garsthuizen. De vier kregen in het voorjaar van 1985 van de lesgevende molenaar te horen dat ze praktisch alles onder de knie hadden. Theoretisch ook? Toch werd het examen aangevraagd. Voor Klaas werden de kansen om te slagen laag ingeschat en dat werkte bij hem juist stimulerend. Zowel Jan Wecke als Klaas Hekker slaagden in Loppersum, bij terugkeer draaide ‘De Fortuin’ in feesttooi. (Al bleek er een hinderlijk misverstand te bestaan: Wecke geslaagd, Hekker niet….”) Nog steeds is Klaas Hekker op de Noordhorner molen te vinden. “Het is een deel van mijn leven geworden.” De Fortuin? “Het is mien meulen….”

Klaas Hekker legt uit hoe de molencommissie tot stand kwam en een verlengd bestaan bewerkstelligde.

Klaas Hekker is geboren in Assen, halverwege 1949; hij woont nu op een steenworp afstand van zijn geboortehuis. Na de lagere en de ambachtsschool zal Klaas naar de UTS. Dóórleren is zijn wens, tot hij getuige wordt van een woordenwisseling tussen zijn ouders over de kosten. Prompt verprutst Klaas zijn toelatingsexamen en gaat aan het werk. De eerste vier jaar in Assen bij een kleine baas, electriciteitswerk, véél geleerd. Daarna bij de grote EGD die intussen is getransformeerd tot Essent. Nog steeds plukt Klaas de vruchten van de vaardigheden die hij leerde bij zijn eerste baas in Assen, hij is een allround vakman. Dat komt molen “De Fortuin” ook ten goede, want met collega-molenaar Drewe Schouten knapt Klaas in de molen menig klusje zelf op, timmerwerk bijvoorbeeld.

Klaas Hekker in werktenue op een van de molenzolders; er is altijd wat te klussen!

In Assen leert Klaas ‘zijn Ida’ kennen. Ze werkt op de confectiefabriek schuin tegenover zijn ouderlijk huis. In 1973 trouwen ze in Zuidhorn vanuit “De Eiberhof” (waar Ida inmiddels werk had gevonden). Een huurwoning komt er door bemiddeling van Rensje Leidekker, die haar vader Oebel Triemstra heeft ingeschakeld. (Toén kon dat nog…..) Vanaf dat jaar 1973 zijn Klaas en Ida Noordhorners, woonachtig aan de Verlengde Oosterweg. De faam als vakbekwame EGD’er groeit gaandeweg, maar ook in de vrije-tijdsector wordt Klaas een graag geziene doéner. Bij de v.v. Zuidhorn wordt het accent al gauw verlegd van actief speler naar functies als jeugd- en elftalleider en drukker van het clubblad. Extra werk te doen? Klaas laat zijn handen wapperen zoals bij het aanleggen van een kabel rond het voetbalveld. Hand- en spandiensten worden er ook verleend in Noordhorn ten behoeve van o.a. de Vereniging Dorpsbelangen. Na de bouw van de Dörpsstee bij het sportveld aan de Noorderweg valt er flink wat te klussen voor alles daar in kannen en kruiken is. De kinderen zijn intussen ‘schoolrijp’, Klaas gaat verschillende keren mee als begeleider tijdens schoolreizen, ook de meerdaagse van de bovenbouw naar Havelte. Door zijn kinderen, die de Nutskleuterschool bezoeken, komt Klaas terecht bij ’t Plaatselijk Nut. Hij wordt bestuurslid en binnen de kortste keren hanteert hij de voorzittershamer. De aloude vereniging is dan al op zijn retour en na de overgang van de kleuterschool naar het openbaar onderwijs, blijkt de levensvatbaarheid te gering geworden. ‘Dorpsbelangen’ heeft vele activiteiten overgenomen, ’t Nut gaat ter ziele. Nóg een terrein waarop Klaas Hekker bijzonder actief is geweest, samen met Pieter Snel, een van de eerste PTT’ers uit Den Haag: het jeugd- en jongerenwerk! Er is lang en intensief geijverd voor een jeugdonderkomen al of niet binnen het geheel van een activiteitencentrum. Er worden plannen gesmeed ten aanzien van “De Gouden Leeuw” en “Paluno”, maar de gemeente Zuidhorn geeft geen groen licht. Ook niet als de eventuele koop van de oude Gereformeerde Kerk bij de brug op de gespreksagenda komt. Uiteindelijk werpt de toenmalige jeugd zijn eigen glazen in door negatieve daden o.a. tijdens een oudejaarsavond. Einde verhaal voor Hekker en ook voor Snel die gedesillusioneerd uit Noordhorn vertrekt. De familie Hekker gaat om andere redenen in 1988 naar Zuidhorn, naar De Poortkampen. In 2006 treedt Klaas vervroegd uit bij zijn werkgever, in 2007 volgt de verhuizing naar Assen, het thuishonk van zowel Klaas als zijn vrouw Ida. Vanuit de Drentse hoofdstad is Klaas nog steeds actief in deze regio, voornamelijk als vrijwillige molenaar, maar ook als vrijwilliger in ‘De Westerburcht’ en als ondersteuner van de Oranjemarkt. In 2006 wordt hij geridderd (in de orde van Oranje-Nassau) vanwege zijn verdiensten in de vrijetijdssfeer. Onlangs sprak molenwethouder Jan Oomkes lovende woorden over Klaas Hekker die nog niet van plan is te stoppen als molenaar in Noordhorn. Plannen voor de komende jaren? “We willen graag op de begane grond van de koren- en pelmolen een aantrekkelijke trouwlocatie maken, daar is vraag naar. Er moet nog wel worden geklust (toiletten, kleedruimte, toegankelijkheid), maar veel kunnen we in eigen beheer doen.” Ook nu is echter het wachten op het groene licht van de gemeente… (JB)

De vrijwillige molenaars draaien De Fortuin, maar zorgen ook structureel voor 'klein onderhoud'. Hier voegt Klaas Hekker de daad bij het woord, ten voordele van de hele Fortuin-gemeenschap!

©foto’s: jan blaauw, 2009 en 2010

Het interview is eerder, in beknoptere vorm, gepubliceerd in “Noordhorn Nu”, april 2010, 7e jaargang, nummer 4