De Badwegbuurt (officieel een deel van de Rijksstraatweg), verscholen tussen N355, het Van Starkenborghkanaal en de Industrieweg, is een buurt waar het begrip ‘noaberschap’ nog inhoud heeft! Ter illustratie: Al voor de 30ste keer organiseerden de buurtbewoners een ‘nieuwjaarsborrel’, deze keer ten huize van de familie Hummel. Het unieke is dat het nog steeds om dezelfde buurtbewoners gaat, al zijn ze wel ‘iets’ ouder geworden… Dertig jaar geleden zaten de bewoners zelf met kleine kinderen, nu zitten ze in de kleinkinderen… In 1980 besloten de aanwonenden van de Badweg (een ‘eigen weg’ waar het recht van overpad bestond tegen betaling van 1 gulden…) de wederzijdse ‘baten en verplichtingen’ te gebruiken voor een jaarlijkse Nieuwjaarsbijeenkomst. De eerste werd gevierd bij Anneke en Ningo Visser, latere steeds roulerend bij iemand anders thuis: Frits en Grietje Kooi, de Bekkema’s, de Van der Marks, Bert en Engli Hummel, Piet Bos. Problemen werden en worden gezamenlijk aangepakt (zoals in het verleden de bestrating en de riolering, de putdeksels hobbelden soms over de Badweg…), meningsverschillen zakelijk beslecht, wat een ‘perfecte’ straat heeft opgeleverd met een nieuw asfaltdek na een grondige verbetering van de afwatering. Alle aanwonenden bezitten een deel van de weg, dat betekent ‘lusten én lasten’. (En dat leverde nog wel eens overlast op, zoals ten tijde van het openluchtbad in de periode 1930-1970). De buurtbewoners sámen hebben ‘woongenot’ hoog in het vaandel, ze hopen nog lang mét elkaar door te gaan. Deze dertigste keer was er voor het eerst een lege stoel. Vorig jaar overleed Gretha Bos, de partner van Piet. Dat gaf écht een leeg gevoel, het deed pijn. Juist dán krijgt het begrip “noaberschap” extra waarde. Badwegbuurt, zeker ook voor jullie: een goéd 2010! (JB)
Eerder gepubliceerd in “Noordhorn Nu”, maart 2010, 7e jaargang nummer 3

De Badweg, van west naar oost. Links het huis van Anneke en Ningo Visser, waar 30 jaar geleden voor het eerst de nieuwjaarsborrel werd geschonken en gedronken
©foto’s: jan blaauw, januari 2010

