Je gaat met verlate ijzel naar bed (nee, niet al te letterlijk nemen…), je staat op met onbetreden besneeuwde paden…. Terwijl de journaalspreker volhoudt dat er regen valt, zie ik vanuit de behaaglijke huiskamer de mist opkomen. Een onbedwingbare lust tot fotograferen dwingt me de deur uit… Aha, komt mooi uit, mijn broer Hemmo stapt binnen, hij gaat mee, een zondagmorgenfotoshooting in verwinterd Noordhorn, voorafgaand aan de vlokken die ’s middags vallen, voor de ochtend werden aangekondigd… Enkele impressies, Canon + Nikon op stap:

Oostkant van de Dorpsstee, zicht op het vroegere arbeidershuisje van Schuiringa, al lang geleden verkocht, opgeknapt, sneeuwvlakte voor het kamerraam...

Mistig sneeuwgezicht, paarden met dekkleed, ze lijken zich niets aan te trekken van de januarikou...

Broer Hemmo hurkend op het pad aan de noordkant van de Touwslagersbaan, Nikon spiegelreflex in de aanslag (Nee, de gestolen Nikon compactcamera -Coolpix 4300- is nog niet terug...)

Het besneeuwde gebied rond de Borgwegvijver biedt altijd de mogelijkheid een sfeervolle foto te maken...

De eenden hebben zich inmiddels fotogeniek opgesteld; proviand hebben die kiekers natuurlijk niet meegenomen...

Nou, is dit een waar KUNSTWERKje of niet? Ra ra, wat is hier afgebeeld? De dooi tot mysterie verworden...

Als we het dan toch over DOOI hebben, dit plaatje heeft ook wel wat, geschoten langs het hertenkamppad

Het slot van de korte zondagmorgentocht bij eigen huis; waarachtig, het dooit... Al is het nog steeds niet van harte...
©foto’s: jan blaauw, 17 01 2010 (Met de Canon EOS D400)



