“Hallo… Mager verhaal??? D’r moet in een paar maanden even iets in elkaar worden gezet, ja! Valt het nog niet eens echt tegen!” Geen kwaad woord over SWET4, ‘Pie Jesu’, de vierde voorstelling in de Requiemreeks van Gert Sennema en zijn bentgenoten.

Hoofdpersoon Joop Wittermans als SWET4-symbool...

Deze keer een indrukwekkend spektakel naar aanleiding van de (komende) vervanging van de verkeers- en de spoorbrug tussen Noord- en Zuidhorn. “Je moet er bij geweest zijn!!” Dát gevoel…. En dat gevoel heb ik na gisteravond nog steeds. Als KUNSTWERK fantastisch, onvergetelijk! Inhoudelijk, als verbeeld verhaal, ach, dan valt er wel iets af te dingen… Zou ook een wonder zijn, als dat niét zo was. Wat overheerst is een gevoel van bewondering voor het totaal, voor de mensen die dit project wisten te realiseren (ook al miste ik de rolstoelen…) Voor de bedenkers, vooral Gert Sennema, beeldend kunstenaar, en de productieleiders Willem Wessels, Fernande Riemens en Petra Tjapkes. En in één adem te noemen de acteurs, de muzikanten, dansers, schrijvers, componisten, aankleders, technici, sponsoren…. En het publiek niet te vergeten, dat leek massaal gehoor te hebben gegeven aan een oproep van “Nederland in Beweging…”

Repetitiefoto aan het Van Starkenborghkanaal, dubbele dwarslaesie...

De waarde voor ons Noordhorn? In ieder geval volop, gedeelde publiciteit, na een aanvankelijk valse start, toen er alleen maar sprake was van ‘Zuidhorn dit en Zuidhorn dat…’ Verder het feit dat vele Zuidhorners nou eens daadwerkelijk het bestaan van Noordhorn moésten ervaren door de oversteek over de loopbrug, aan het eind van de voorstelling. (Dat gevoel, op die loopbrug, heel wezenlijk voor deze ervaring!) Ook de deelname van diverse Noordhorners aan het theaterstuk: Ria Kwint natuurlijk als ‘goedgebekte’ Mieke van der Horn, maar bijvoorbeeld ook Agnes Brandsma en Hilda Hoekstra als familieleden op de boerenbruiloft. Heleen van den Broek, Anneke Hermans, Anyk de Jong en Margit Mulder  in de dansgroep, geleid door choreografe Peggy Seelig. Hilde Wierenga (evenals Anneke Hermans) in de PR-groep! En leerlingen van OBS De Molshoop voor het maken van de versieringen aan de taart! De bewoners aan het Van Starkenborghkanaal die loyaal meewerkten, de firma Kooi die het decorhuis fabriceerde, Ginus van der Velde als geroutineerde verkeersregelaar, en hij niet alleen….
Ja maar, dat verhaal…. Het begon zo flauw, zo ‘smakeloos’ met die boerenbruiloft op de ijsbaan… Och, dat is een kwestie van smaak, van ‘ontvangst’, van: ‘sta je er voor open of niet…’ Ja, maar waarom moest het zo triest eindigen…??? Nou ja, dat heb je in opera’s eigenlijk ook: groots gerealiseerd, flinterdun verhaal, meestal een treurige toestand. Hier ook, weg bruggen, weg vertrouwd beeld waaraan je jaren gewend bent geraakt…. (O, weest gerust, er komt vast iets moois, iets functioneels voor terug! Dat viel blijkbaar buiten het raamwerk van het SWET-gegeven.)
Jammer dat de streektaal onvoldoende aan bod kwam. Verder? CHAPEAU! DIT DOE JE NIET ZO MAAR…. Drie avonden lang een grote, grootse ploeg mensen creatief aan de slag! Honderden mensen op de been! Treinen die niet rijden! (Correctie: de treinen reden blijkbaar wél! Ik heb er niets van gemerkt….) Een verkeersbrug die enige tijd wordt afgesloten, scheepvaart die stilligt……
 

De SWETreeks is op de helft. Het is de vraag of de volgende vier voorstellingen worden verwerkelijkt. De gemeente Leek blijkt platzak…. We zullen zien!

Foto’s: Wiemann Fotografie, website: www.swet.nu
Kijk voor SWET4 ook op: www.bloeiendonkruid.web-log.nl

SWET4, diverse bruiloftsgangers, koud of warm....