Hendrik Miedema, thuis, 2hoog in de Schoolstee

Hendrik Miedema, geboren in Zuidhorn (oktober 1927), maar gevoelsmatig meer thuis aan de noordkant van de brug, is bij voetballiefhebbers vermaard als keeper van het vroegere veteranenelftal. Als er een strafschop moest worden genomen, kwam ‘Hinderk’ terstond aangesneld (‘k was al mui as ik bie dat aner doel was…’) en scoorde, dat wel. En dan weer doodgemoedereerd naar zijn eigen honk terug…. Hij had een unieke manier van doeltrappen nemen, uit de hand, tot verbijstering van menig tegenstander. “Scheidsrechter, hij….” Ooit werd er in Tolbert een wedstrijd gespeeld, waarbij nogal wat voetballersvrouwen hun thuisclubhelden aanvuurden. Op een gegeven moment zei Hendrik tegen de scheids: “Even wachten…” Hij rende naar de zijlijn, zei tegen de plaatselijke schonen: “Wel van joe wil nog geern n potje mit rooie krullen?” en nam daarop ontspannen weer plaats onder de lat, ondanks het gejoel en commentaar. Hendrik voetbalde tot zijn 58ste, toen een kleine hartaanval roet in het sportieve eten gooide. Toch hoort deze balsport niet tot zijn favoriete Top-3. Bovenaan met stip, het biljarten. Nog steeds beoefend in Kommerzijl, een vriendenclub. Ook de duivensport heeft nog altijd zijn interesse. Vaak is hij te vinden bij Jaap Lourens, duivenmelker even voorbij de Pasop. (Zelf duiven houden is er niet meer bij, zeker niet nu Hendrik een appartement bewoont in de ‘Schoolstee’ aan de Frankrijkerlaan, de plek waar ooit zijn lagere school stond). Een andere liefhebberij is het maken van schilderijen (aan de hand van foto’s) en het ‘creëren’ van reclameletters. Met enige trots laat hij het tenue zien van de in 1969 opgerichte biljartclub Noordhorn, mét het door hem ontworpen embleem. Hendrik kwam met zijn Diene in de jaren zestig naar Noordhorn als kroegbaas, naar café ’t Hertenkamp aan de Langestraat, tegenover t Golden Houkje. Hij volgde vrouw Haan op, had notoire voorgangers als Bandringa, Giezen en Lijfering. In Beerta had hij ‘de stiel’ geleerd, in café ‘Het Centrum’, waar hij en passant het record ‘Langduur biljarten’ verbeterde: 61 uur achtereen, met een gemiddelde van 3,5! Erg lucratief bleek het kroeg houden in Noordhorn niet, uitgezonderd de eerste anderhalf jaar. Hendrik nam er een baan naast, als heftruckchauffeur bij V & D. Later werd een deel van het pand verhuurd en kwamen er meubels (Klaas Wildeboer), witgoed/TV’s (Schepel) en een energiewerkplaats (Boudewijn ’t Sas met o.a. hooikisten) in. Bekend werd, op initiatief van Hendrik Miedema, de jeugdwielerronde van Noordhorn op het parcours Verl.Oosterweg-Norritsstraat-Noordwijkweg-Touwslagersbaan. De kermisactiviteiten van ‘Concordia’ waren beëndigd, de wielerronde bleek een alternatief, met geluid van Radio Bano (Balkema-Noordhorn). Zelf wist Hendrik vrij aardig wat het ‘stoempen’ inhield. Toen hij als jongkerel in Borne werkte, kwam hij regelmatig op de racefiets naar huis, naar het Noorden. ’s Nachts, om 7 uur ’s ochtends was hij ter plekke. Hij was ‘verplicht’ in Borne terecht gekomen, doordat hij een baan weigerde bij Ten Have, lichtreclame. “Kon ik voor 25 gulden in de week fietsrekken verven… Doar wol ik nait veur waarken!”

Hendrik voor eigen werk, een beeltenis van de Jellemaweg

©foto’s: jan blaauw, 2009

Eerder gepubliceerd in “Noordhorn Nu” 6e jaargang nummer 5, mei 2009