Nog steeds de brug des aanstoots, en de schepen worden groter en groter...

Al in het vorige blogje zo aangeduid: ‘De brug des aanstoots’, de verkeersbrug tussen Noord- en Zuidhorn. Die aanduiding werd op 20 april 1972 gebruikt in de kop van een artikel in de Leekster Courant: “Tussen Noord- en Zuidhorn ligt brug des aanstoots”. De niet nader genoemde schrijver heeft een hele krantenpagina gewijd aan Noordhorn met verhalen over de geremde ontwikkeling van het dorp door het ‘Streekplan’, het functioneren van de Vereniging ‘Dorpsbelangen Noordhorn’ en de ergernis betreffende de verkeersbrug. In april 1972 zag de brug er ook nog anders uit. Er waren nog geen zijstukken voor de fietsers en wandelaars, al het verkeer ging over de brug zelf.
In 1972 was er een verkeersintensiteit van 7000 à 8000 auto’s per etmaal. “Soms staan files van 40 auto’s aan weerszijden van de brug te wachten. Het feest begint pas goed als de brug weer opengaat voor het verkeer. Dan moeten ook fietsers en voetgangers over het obstakel. Automobilisten worden geïrriteerd, houden zich niet meer aan de 50 km snelheid, proberen zo gauw mogelijk uit de file te komen en halen op onverantwoordelijke wijze in…” Toén nog geen flitspalen….
Nog zo’n interessante alinea, uit 1972: “In de toekomst zal de automobilist wel eens meer tot de conclusie komen dat hij niet alle rechten heeft en beter de trein tussen Groningen en Leeuwarden kan nemen. Dat gaat vlugger en goedkoper. “  Tja….. Toekomstverwachtingen komen niet altijd voor 100 % uit, zeker niet als het overheidsbeleid uitermate traag de ontwikkeling van het treinverkeer ter hand neemt. Nu nog is het wachten op dubbel spoor op het traject tussen Groningen en Leeuwarden.
Oude kranten zijn altijd interessant. Wat staat er nog meer in dit artikel, april 1972? “Het grootste verwijt kan de planologen anno 1930 worden gemaakt. Zij hebben niet het inzicht gehad dat het Van Starkenborghkanaal de gemeente Zuidhorn hopeloos in tweeën sneed en het verkeer ernstig ging belemmeren. Zij konden dat toen ook nog niet weten. De scheepvaart was veel geringer. Noordhorn was een klein dorp en de kleine dorpen stierven meer en meer uit door de trek naar de stad. (..)
“Was toen het Van Starkenborghkanaal ten noorden van Noordhorn gelegd, dan had nu niemand reden tot klagen. Het verkeer kende geen obstakel tussen Noord- en Zuidhorn en beide dorpen zouden al aan alkaar zijn gegroeid.”
En het verhaal gaat verder met de constatering dat er “vrijwel geen oplossing meer is voor dit probleem”.  
“Een tunnel wordt veel te kostbaar, een hoge brug eveneens. De vraag is of het nog verantwoord is veel geld er aan te besteden, terwijl na 1980 de Rijksweg benoorden Noordhorn een feit wordt. Dan krijgt de brug een plaatselijke betekenis en is alleen nog een hindernis voor het verkeer tussen beide dorpen.”
Nogmaals: Tja…. De geschiedenis laat een ander beeld zien…

Kruising N355 met Langestraat en Industrieweg, soms chaotisch en altijd gevaarlijk...

©foto’s: jan blaauw, 2008