Twee Noordhorner damherten, synchroon...

Zelf ben ik geen doorgewinterd iemand. In deze tijd van het jaar voel ik me alleen behaaglijk, als ik warme kleding tot mijn beschikking heb en thuis de verblijfruimtes goed kan verwarmen.  Als ik dan aan de damherten denk in de Noordhorner hertenkamp (voor mijn gevoel is hertenkamp een het-woord, maar de woordenlijst beveelt: ‘de’), stijgt mijn bewondering. Zo dik oogt de winterpels van deze zoogdieren niet en toch lijken ze zich prettig te schikken naar de winterse omstandigheden. Toch hebben ze wel een aangepaste vacht, ook wat kleur betreft. Zouden ze meer eten in deze periode van kou? Meer bewegen?
Wanneer kwam trouwens de hertenkamp in Noordhorn, aan de Langestraat? Heette het café van v/h Lijffering, later Hendrik Miedema nu “’t Hertenkamp” of “de Hertenkamp”?

Ondoorgrondelijk, maar waakzaam...

©foto’s: jan blaauw januari 2009